Μέτρα- σοκ και σκληρές διαρθρωτικές αλλαγές πρότεινε ο Αλέκος Παπαδόπουλος, κάνοντας αυτοκριτική και για όσα δεν έγιναν επί των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ στις οποίες και ο ίδιος συμμετείχε
Μέτρα σοκ για να βγει η Ελλάδα από την κρίση και να μην οδηγηθεί στην τρίτη κατηγορία της Ευρώπης ζήτησε από την κυβέρνηση ο πρώην υπουργός Αλέκος Παπαδόπουλος. Μιλώντας το πρωί της Κυριακής σε εκδήλωση της πρωτοβουλίας για τον εκσυχρονισμό του κοινωνικού κράτους, χαρακτήρισε αδύναμο και μικρότερο των περιστάσεων το πρόγραμμα σταθερότητας.
Οι επώδυνες μεταρρυθμίσεις ,υποστήριξε ο πρώην υπουργός ότι, θα πρέπει να προταθούν από την Αθήνα, πριν τις ζητήσει ο μηχανισμός στήριξης.
“Το αμέσως επόμενο διάστημα -επισήμανε ο κ. Παπαδόπουλος- πρέπει να συγκροτηθεί από την κυβέρνηση για να ψηφιστεί από τη Βουλή, ένα σοβαρό 5ετές πρόγραμμα εθνικής ανασυγκρότησης που θα οδηγήσει τη χώρα συντεταγμένα σε υγιή πεδία οικονομικής ανάπτυξης. Δεν συμφωνώ με όσους προτείνουν, προφανώς από πολιτική αδυναμία τον δρόμο των χαμηλών και σταδιακών μεταρρυθμίσεων”.
Ο Αλέκος Παπαδόπουλος πρότεινε μεταξύ άλλων παρεμβάσεις σε ασφαλιστικό και αγορά εργασίας, καθολικές αποκρατικοποιήσεις, δραστικό περιορισμό του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, αλλά και σύμπτυξη των ελληνικών τραπεζών σε δυο τραπεζικούς πόλους ώστε να αντιμετωπίσουν τον διεθνή ανταγωνισμό, ενώ εισηγήθηκε ένα σκληρό πενταετές πρόγραμμα ανασυγκρότησης.
“Τα μέτρα που μέχρι σήμερα έχουν ληφθεί ή έρχονται στο φως της δημοσιότητας είναι αλυσιτελή ημίμετρα κατά την άποψή μου, που δεν οδηγούν σε σταθερά αποτελέσματα. Είναι επωφελέστερο τις μεταρρυθμίσεις ? σοκ να τις προτείνουμε πρώτοι” τόνισε ο κ. Παπαδόπουλος.
Την ομιλία του Αλέκου Παπαδόπουλου, την οποία παρακολουθήσαν υπουργοί και στελέχη του κυβερνώντος κόμματος αλλά και της αντιπολίτευσης, άνοιξε ο δημοσιογράφος Γιάννης Πρετεντέρης ο οποίος αναφέρθηκε στα αίτια που προκάλεσαν την κρίση στην ελληνική οικονομία.
“Μια δημοσιονομική κρίση -σημείωσε ο κ. Πρετεντέρης- μετατρέπεται σε κρίση χρέους και οι δυο μαζί κινδυνεύουν να οδηγήσουν την Ελλάδα στη βαθύτερη ύφεση της σύγχρονης ιστορίας της, ακριβώς επειδή η πολιτική διαχείριση των οικονομικών πραγμάτων δεν ανταποκρίθηκε στις περιστάσεις. Με άλλα λόγια, ότι για τον Τιτανικό δεν φταίει σε τίποτα το παγόβουνο. Το πρόβλημα το είχε ο καπετάνιος ή το πλοίο”.
