Θέμα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους ήγειρε ξαφνικά ο Ρώσος υπουργός Οικονομικών από το βήμα του διεθνούς φόρουμ για την Οικονομία, στην Αγία Πετρούπολη, επισημαίνοντας ότι μια τέτοια επιλογή δεν θα προκαλούσε αναταραχή στις αγορές, αρκεί να ειναι ελεγχόμενη.
Θέμα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους ήγειρε ξαφνικά ο Ρώσος υπουργός Οικονομικών από το βήμα του διεθνούς φόρουμ για την Οικονομία, στην Αγία Πετρούπολη, επισημαίνοντας ότι μια τέτοια επιλογή δεν θα προκαλούσε αναταραχή στις αγορές, αρκεί να ειναι ελεγχόμενη.
“Όποια αναδιάρθρωση του χρέους θα ήταν επιτρεπτή από τις αγορές, αρκεί να μην είναι τόσο βαθιά και να μην αφορά σε κατάσχεση ενεργητικού. Θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε μίνι-χρεοκοπία αλλά δεν θα έλεγα ότι πρόκειται για χρεοκοπία με όλη τη σημασία της λέξης” δήλωσε χαρακτηριστικά ο Αλεξέι Κουντρίν.
Η πρώτη αντίδραση ήρθε διά στόματος της Γαλλίδας υπουργού Οικονομικών, που ήταν παρούσα και σημείωσε ότι αυτό το οποίο έχει σημασία είναι η υλοποίηση του Προγράμματος Προσαρμογής. “Η ελληνική κυβέρνηση ξεκινά να μεταρρυθμίζει και να αλλάζει βαθιά την ελληνική οικονομία. Επομένως, για μένα, τουλάχιστον, αυτό είναι που μετράει” επισήμανε η Κριστίν Λαγκάρντ.
Μονόδρομο χαρακτήρισε το πακέτο μέτρων ο Ιταλός κεντρικός τραπεζίτης, σημειώνοντας πάντως ότι αν η ελληνική κυβέρνηση δεν αργούσε να λάβει τα αναγκαία μέτρα υπό το φόβο βαθύτερης ύφεσης και η δημοσιονομική προσαρμογή ενδεχομένως να ήταν ηπιότερη και η επαφή με τις αγορές μπορεί να μην είχε χαθεί.
Ο Λορέντσο Μπίνι Σμάγκι ξεκαθάρισε, δε, ότι η επιλογή της αναδιάρθρωσης χρέους θα ήταν καταστροφική, επισημαίνοντας ότι πέρα από τις σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις στην Ελλάδα, θα προκαλούσε οξύ πολιτικό πρόβλημα στις δανείστριες χώρες.
“Ακόμη και χωρίς έξοδο από την ευρωζώνη -επισήμανε- η αναδιάρθρωση του χρέους που συνεπάγεται σημαντική περικοπή για τους κατόχους ομολόγων, θα ‘χτυπούσε’ το εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα και θα είχε σοβαρές επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία. Όπως γνωρίζουν καλά πολλές χώρες που έχουν υποβληθεί σε αναδιαρθρώσεις κατά το παρελθόν, η πρόσβαση στις αγορές κεφαλαίου θα αποδυναμωνόταν για πολλά χρόνια, επηρεάζοντας όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά ολόκληρη η χώρα, με σοβαρές συνέπειες για τον ιδιωτικό τομέα”.
