Απίθανα κόλπα με προμήθειες ιατρικών υλικών χρησιμοποιούσαν καθηγητές ιατρικής και διευθυντές κλινικών κρατικών νοσοκομείων. Παρήγγελναν "άχρηστα" μοσχεύματα, τα οποία ονομάζουν... "κουβανέζικα", επειδή τα πετούν στον κουβά των σκουπιδιών! Δεκαπλασίαζαν το τίμημα, έναντι μίζας.
Στο στόχαστρο του ΣΔΟΕ έχουν βρεθεί διευθυντές ορθοπαιδικών κλινικών δημόσιων νοσοκομείων και καθηγητές πανεπιστημιακών κλινικών, μετά τις καταγγελίες για κατάχρηση συγκεκριμένων υλικών την ώρα των επεμβάσεων. Όπως μάλιστα έδειξε η έρευνα, οι γιατροί αυτοί έκαναν με το αζημίωτο παραγγελίες μόνο σε συγκεκριμένες εταιρείες.
Ανάλογα με τον τζίρο των υλικών που κάνει ο γιατρός, η μίζα από την εταιρεία κυμαίνεται από 5% έως 20% και τα κέρδη από το… μεγάλο φαγοπότι είναι αμύθητα. Χαρακτηριστικό είναι ότι στους λογαριασμούς δύο γιατρών από μεγάλα νοσοκομεία της Πελοποννήσου βρέθηκαν 31 εκατομμύρια ευρώ στον έναν και 16 εκατομμύρια ευρώ στον δεύτερο. Ποσά που καλούνται τώρα να αποδείξουν από πού προέρχονται.
Το κόλπο που έχουν σκαρφιστεί οι γιατροί για να χρεώνουν περισσότερα υλικά κατά τη διάρκεια μιας επέμβασης, αυξάνοντας τη μίζα, έχει ως εξής: Ενώ για παράδειγμα στις επεμβάσεις χρειάζονται ένα ή δύο οστικά μοσχεύματα για κατάγματα, παραγγέλνουν δέκα ή δεκαπέντε, χρησιμοποιούν ένα ή δύο, όπου υπάρχει οστικό έλλειμμα, και τα υπόλοιπα τα πετάνε στα σκουπίδια, ενώ τα χρεώνουν κανονικά!
Τα “άχρηστα” μοσχεύματα οι εν λόγω γιατροί τα ονομάζουν… “κουβανέζικα”, επειδή τα πετούν στον… κουβά των αχρήστων, και μαζί με αυτά τα χρήματα των φορολογουμένων. Το κάθε οστικό μόσχευμα κοστολογείται από 1.000 έως 4.500 χιλιάδες ευρώ. Τα ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή, πλήρωναν χωρίς λόγο από 10.000 ευρώ έως 45.000 ευρώ και η μίζα των γιατρών έφτανε το 20%.
Η συγκεκριμένη κατάχρηση με τα οστικά μοσχεύματα δεν μπορεί να ελεγχθεί εκ των υστέρων, καθώς αυτά που παραγγέλλονται έχουν μορφή gel ή σκόνης και δεν ανιχνεύονται σε ακτινογραφία.
Είναι γεγονός ότι χωρίς τον έλεγχο την ώρα της παραγγελίας μια μέρα πριν από το χειρουργείο, αλλά και μετά το χειρουργείο, οι γιατροί τοποθετούν ανεξέλεγκτα πανάκριβα υλικά, αντί άλλων εναλλακτικών φθηνών λύσεων. Ακόμα και σε κατάγματα καρπού, αντί να χρησιμοποιήσουν γύψο ή φθηνά υλικά ύψους 300 έως 700 ευρώ, χρησιμοποιούν κατά κόρον εξωτερική οστεοσύνθεση, την οποία χρεώνουν πάνω από 20.000 ευρώ.
Πρώτα στη λίστα των υλικών με τα οποία γίνεται το μεγάλο φαγοπότι είναι τα υλικά σπονδυλοδεσίας, που χρεώνονται και πάνω από 60.000 ευρώ ενώ κοστίζουν 15.000! Τα πιο ακριβά είναι οι ογκολογικές προθέσεις, που χρησιμοποιούνται για καρκίνο των οστών. Αντί για 7.000 ευρώ που κοστίζουν, χρεωνονται στα ταμεια 50.000 ευρώ!
Τελευταία, μάλιστα, ορισμενοι γιατροί έχουν βρει ένα ακόμη κόλπο για να αυξάνουν τις μίζες. Σπάνε τις παραγγελίες χωριστά για κάθε υλικό που χρησιμοποιούν σε μια επέμβαση, ανάλογα με τη μίζα που δίνει κάθε εταιρεία.
