Κοινωνικό πακέτο χωρίς δημοσιονομικό κόστος, ενόψει των εγκαινίων της ΔΕΘ, αναζητεί η κυβέρνηση προκειμένου να κατευνάσει τις αντιδράσεις των συνδικάτων που αναμένονται θερμές, λόγω των μέτρων λιτότητας, της ύφεσης που βαθαίνει, αλλά και της υψηλής ανεργίας.
“Πονοκέφαλος” για την κυβέρνηση είναι το κοινωνικό πακέτο που θα εξαγγείλει ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, το οποίο αναμένεται μικρό και ελαφρύ όσο ποτέ, καθώς τα δημοσιονομικά περιθώρια είναι ασφυκτικά.
Αντί παροχών, ο Πρωθυπουργός αναμένεται να εστιάσει την ομιλία του στα διαρθρωτικά μέτρα που εκτιμάται ότι θα ενισχύσουν τις προοπτικές ανάκαμψης, ενώ όσον αφορά στις ευπαθείς ομάδες θα περιοριστεί σε μέτρα χωρίς δημοσιονομικό κόστος.
Με δεδομένο ότι απομένουν μόλις 100 εκατ. ευρώ στον κουμπαρά του Ταμείου Αλληλεγγύης, χαρακτηρίζονται ως πολύτιμο εργαλείο τα κονδύλια του ΕΣΠΑ εκ των οποίων, μάλιστα, πάνω από 1,6 δισ ευρώ προορίζονται για τη διευκόλυνση πρόσβασης στην αγορά εργασίας.
Από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης ο Πρωθυπουργός αναμένεται να δώσει, επίσης, έμφαση στις κοινωνικές πολιτικές που ήδη “τρέχουν” όπως η μείωση στις τιμές των φαρμάκων, η παροχή διευκολύνσεων για βρεφονηπιακούς σταθμούς, οι ρυθμίσεις για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, η επέκταση των ολοήμερων σχολείων.
Οι εξαγγελίες θα γίνουν υπό το άγρυπνο βλέμμα της τρόικας που επιστρέφει στην Αθήνα την επομένη των εγκαινίων στη Θεσσαλονίκη και παρά τα εύσημα που απένειμε ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ για την έως τώρα προσπάθεια, λίγες ώρες μετά το νέο επαινετικό άρθρο του Όλι Ρεν, το μήνυμα προς τη Κυβέρνηση είναι σαφές.
Το Ταμείο σημειώνει ότι η προσαρμογή είναι στο σωστό δρόμο αλλά επισημαίνει ότι υπάρχουν μπροστά μας κίνδυνοι, αναγνωρίζοντας ότι τις επιπτώσεις στους πολίτες από τα επώδυνα μέτρα.
Η κυβέρνηση καλείται να αντιμετωπίσει τη βροχή των αιτημάτων, εν όψει του πιο δύσκολου Προϋπολογισμού.
Επιχειρήσεις και επαγγελματίες ζητούν μετ’ επιτάσεως, φορολογικές ελαφρύνσεις και απαλλαγές, μείωση των έμμεσων φόρων για να τονωθεί η κατανάλωση, διευκολύνσεις για τις οφειλές τους έναντι του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων, περισσότερο ρευστό στην αγορά από τις τράπεζες.
Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, ξεκαθαρίζουν ότι δεν τίθεται προς συζήτηση ενδεχόμενο νέων αλλαγών στο πλαίσιο των συλλογικών συμβάσεων και ζητούν μέτρα κατά των απολύσεων, της ανεργίας και της ακρίβειας.
Όσον αφορά τους δημοσίους υπαλλήλους, ζητούν Ενιαίο Μισθολόγιο που θα διασφαλίζει την αναπλήρωση των βαρύτατων μισθολογικών τους απωλειών, ενώ τονίζουν ότι τους βρίσκει αντίθετο το μέτρο των υποχρεωτικών μετατάξεων.
