Σε πόκερ για γερά νεύρα εξελίσσεται και αυτή η Σύνοδος Κορυφής, στις Βρυξέλλες, που άρχισε μέσα σε κλίμα έντασης και διχόνοιας μεταξύ των "27". Το μεγάλο στοίχημα στο τραπέζι έχει βάλει ο γαλλογερμανικός άξονας, πιέζοντας για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας.
Σε κλίμα δυσφορίας και έντονων διαφωνιών άρχισε στις Βρυξέλλες η κρίσιμη Σύνοδος Κορυφής. Η γαλλογερμανική πρόταση για αφαίρεση του δικαιώματος ψήφου από τις χώρες που συστηματικά παραβιάζουν το Σύμφωνο Σταθερότητας διχάζει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
Παρίσι και Βερολίνο ζητούν ως “τιμωρία” για τα απείθαρχα κράτη-μέλη τη διαδικασία ελεγχόμενης πτώχευσης και τη δυνατότητα αφαίρεσης του δικαιώματος ψήφου προκαλώντας έντονες αντιδράσεις στους κόλπους της ΕΕ.
“Το βρίσκω απαράδεκτο η αλλαγή της συνθήκης να εξυπηρετεί στην ελάττωση των δικαιωμάτων ψήφου” υποστήριξε ο πρόεδρος της Κομισιόν Μανουέλ Μπαρόζο, και συνέχισε: “Ειλικρινά, αυτό δεν θα ήταν ρεαλιστικό, δεν θα ήταν συμβατό με την ιδέα μιας περιορισμένης αλλαγής της συνθήκης και δεν θα γίνει ποτέ αποδεκτό ομόφωνα από τα κράτη μέλη”.
Πέρα από την Φινλανδία, καμία άλλη χώρα δεν έχει ταχθεί ανοιχτά υπέρ της γαλλογερμανικής πρότασης. Αντιθέτως, κατηγορηματικό ήταν το “όχι” του προέδρου του Eurogroup και πολλών άλλων ηγετών -μεταξύ αυτών και του Έλληνα πρωθυπουργού- οι οποίοι αποκλείουν το ενδεχόμενο επιβολής πολιτικών κυρώσεων.
“Είμαι κατά της στέρησης ψήφου, δήλωσε ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, σε χώρες – μέλη της ΕΕ, στην περίπτωση που δεν ασκούν υπεύθυνη δημοσιονομική πολιτική. Μια τέτοια εξέλιξη υπονομεύει τελικά και τη δημοκρατική βούληση των πολιτών μας και των λαών”.
Κατά της επιβολής κυρώσεων τάχθηκε ο Γιώργος Παπανδρέου: “Θεωρούμε ότι υπάρχουν ήδη κυρώσεις στη Συνθήκη της Λισαβόνας, μπορούν να ενισχυθούν, αλλά η αφαίρεση του δικαιώματος ψήφου, είναι κάτι για το οποίο εμείς είμαστε αρνητικοί”.
Τυχόν αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας απαιτεί όχι μόνον ομοφωνία στη Σύνοδο Κορυφής, αλλά θα πρέπει να εγκριθεί από τα εθνικά κοινοβούλια ή μέσω δημοψηφίσματος σε ορισμένα κράτη μέλη -όπως στην Ιρλανδία και στη Βρετανία- αλλά και να πάρει το “πράσινο φως” και από το Ευρωκοινοβούλιο. Κάτι, που δεν θεωρείται πιθανό.
Αναλυτές κάνουν λόγο για τακτική υψηλού ρίσκου από το Παρίσι και το Βερολίνο, τη στιγμή που η οικονομική κρίση κάθε άλλο παρά υποχωρεί στην προβληματική περιφέρεια της Ευρωζώνης.
Στην Ιρλανδία, το επιτόκιο του 10ετούς ομολόγου της Ιρλανδίας ξεπέρασε για πρώτη φορά το 7%, λόγω της αβεβαιότητας των επενδυτών ότι η κυβέρνηση Κόουεν θα καταφέρει να μειώσει το έλλειμμα από 31% στο 3% έως το 2014.
Ακόμη πιο ορατός είναι ο κίνδυνος στην Πορτογαλία, όπου ο νέος προϋπολογισμός της κυβέρνησης μειοψηφίας των Σοσιαλιστών βρίσκεται στον αέρα και η χώρα δεν αποκλείεται να οδηγηθεί άμεσα στις κάλπες, αλλά κι ένα βήμα πιο κοντά στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης.
