Εύκολός στόχος αποδείχθηκε το Διοικητικό Πρωτοδικείο καθώς φυλασσόταν από έναν αστυνομικό, ενώ δεν υπήρχαν κάμερες ασφαλείας και μηχανήματα ανίχνευσης εκρηκτικών υλών.
Αφύλακτο στόχο αποτελούσε το κτίριο του Διοικητικού Πρωτοδικείου της Αθήνας καθώς δεν υπήρχε αστυνομική φύλαξη, κάμερες ασφαλείας και μηχάνημα ανίχνευσης εκρηκτικών υλών. Το ίδιο συνέβαινε και για το Διοικητικό Εφετείο που βρίσκεται ακριβώς απέναντι.
Οι δικαστικοί υπάλληλοι, που πολύ συχνά αντιμετώπιζαν το ενδεχόμενο μιας τρομοκρατικής επίθεσης, κυρίως λόγω των συχνών τηλεφωνημάτων για τοποθέτηση εκρηκτικών μηχανισμών, είχαν εκφράσει την ανησυχία τους από τον Αύγουστο στο υπουργείο Δικαιοσύνης ζητώντας να τοποθετηθούν κάμερες σε συγκεκριμένους χώρους των δικαστηρίων, ενώ ανέφεραν χαρακτηριστικά στην επιστολή τους: “Βιώνουμε στην πράξη την απόλυτη αδιαφορία στα θέματα ασφαλείας των χώρων εργασίας μας που έχουν καταντήσει σχεδόν ξέφραγα αμπέλια και κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια χιλιάδων πολιτών, δικαστικών και δικηγόρων”.
Σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζουν οι υπάλληλοι, ένας και μοναδικός αστυνομικός φρουρούσε τα δύο κτίρια μόνο εξωτερικά και η θέση του βρισκόταν σε ένα κουβούκλιο ανάμεσα στις εισόδους των δύο κτιρίων.
Γύρω από τα κτίρια δεν υπήρχαν ούτε μέτρα απαγόρευσης της στάθμευσης καθώς αν και δεν επιτρέπεται το παρκάρισμα μπροστά στο δικαστήριο, επιτρέπεται ακριβώς απέναντι αλλά και στη διαχωριστική νησίδα, όπου και ήταν σταθμευμένο το παγιδευμένο μηχανάκι.
