Στην πρωτοβουλία της Αθήνας για την έκδοση ευρωομολόγου αφορούσε η πρώτη σύσκεψη στο Μαξίμου για το 2011. Μήνυμα Παπανδρέου στους Ευρωπαίους ηγέτες, αλλά και στο εσωτερικό, υπό την πίεση των αγορών και υπό το βάρος γκρίζων προβλέψεων διεθνών αναλυτών.
Στην πρωτοβουλία της Αθήνας για την έκδοση ευρωομολόγου αφορούσε η πρώτη σύσκεψη του πρωθυπουργού στο Μαξίμου για το 2011, την ώρα που διεθνείς αναλυτές εκφράζουν φόβους για νέα πιστωτική κρίση στην ευρωζώνη κι ενώ η πρώτη του νέου έτους βρήκε τις αγορές να συνεχίζουν ν’ ασκούν πιέσεις.
Στην ευρεία σύσκεψη συμμετείχε και ο Λουκάς Παπαδήμος, ενώ είχε κληθεί και η Βάσω Παπανδρέου, η οποία είναι επικεφαλής της επιτροπής βουλευτών που έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας την εκστρατεία για το ευρωομόλογο, δηλαδή την επιχείρηση συγκέντρωσης ενός εκατομμυρίου υπογραφών οι οποίες απαιτούνται για να εκφέρει γνώμη η Κομισιόν για το θέμα.
Επί τάπητος τέθηκε η αναζήτηση στρατηγικών συμμαχιών, καθώς το συμπέρασμα που υπήρξε ήταν πως η συγκεκριμένη πρωτοβουλία δεν πρέπει να παρουσιαστεί σαν ελληνική, αλλά ευρύτερα σαν ευρωπαϊκή, προκειμένου να έχει και μεγαλύτερη εμβέλεια. Προς τούτο, θα επιδιωχθεί να κινητοποποιηθούν το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα και κυβερνήσεις και φορείς των χωρών τη Ευρωζώνης που συμφωνούν με τη λύση του ευρωομολόγου, αλλά η πρωτοβουλία να τύχει και ευρύτερης στήριξης στο εσωτερικό της χώρας.
Στέλνοντας μήνυμα τους Ευρωπαίους ηγέτες, αλλά και σε αντιπολίτευση και συνδικάτα για την εξάπλωση της κρίσης στην Ευρώπη και τους κινδύνους για την Ελλάδα, ο Γιώργος Παπανδρέου είπε στην τοποθέτησή του: “Αν μείνει η Ευρώπη στη σημερινή ερμαφρόδιτη κατάσταση, θα συνεχιστούν οι πιέσεις των αγορών και θα ταλανίζεται από αλληλοκατηγορίες και εθνικισμούς. Ουσιαστικά μιλάμε για τη μετεξέλιξη της οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρώπης”.
“Και όλα αυτά -πρόσθεσε ο πρωθυπουργός- πρέπει να τα δούμε και από τη πλευρά του συμφέροντος της χώρας αλλά και του ευρωπαϊκού συμφέροντος. Υπάρχουν δυνατότητες ευρύτερων συναινέσεων στην Ευρώπη”.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, πάντως, τόνισε πως στόχος της κυβέρνησης κατ’ αρχήν θα πρέπει να είναι να βάλει τάξη στα του οίκου της και γι’ αυτό στο οικονομικό επιτελείο χαρακτηρίζουν κρίσιμο το πρώτο δίμηνο.
Πέρα από την αυστηρή εκτέλεση του νέου προϋπολογισμού σε αυτό το διάστημα, θα πρέπει να κλείσουν και όλες οι εκκρεμότητες στα διαρθρωτικά μέτρα, δηλαδή:
Η αναδιάρθρωση του φοροελεγκτικού μηχανισμού
Τα “κλειστά” επαγγέλματα
Το σχέδιο αναδιάρθρωσης των αστικών συγκοινωνιών
Η τροποποίηση του σχεδίου του ΟΣΕ με βάση τους κοινοτικούς κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων
Η έκθεση για αμοιβές – απασχόληση στο Δημόσιο
Η βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και
Οι παρεμβάσεις σε υγεία – ενέργεια.
Οι θέσεις της αντιπολίτευσης
Η Νέα Δημοκρατία σημειώνει ότι η ίδια ήταν το κόμμα που από την πρώτη στιγμή ζήτησε ευρωομόλογο, ενώ χαρακτηρίζει “επικοινωνιακά τεχνάσματα” τα περί συλλογής υπογραφών για τη διενέργεια δημοψηφίσματος στην Ευρώπη.
Από τη Ρηγίλλης λένε χαρακτηριστικά: “Δεν αρκεί ένα εκατομμύριο υπογραφές από οπουδήποτε, πρέπει να προέρχονται από 7 χώρες μέλη, τουλάχιστον, και μάλιστα με θεσπισμένα ελάχιστα υπογραφών σε κάθε χώρα μέλος. Δεύτερον, πρέπει να περάσουν από πολλά στάδια, αλλά στο τέλος η Κομισιόν θα κληθεί να αποδεχθεί ή όχι τη σχετική πρωτοβουλία. Κι αν τη δεχθεί η Κομισιόν, πρέπει να την εγκρίνει ομόφωνα και το Συμβούλιο… Και το κυριότερο: Όπως δηλώνει η ανακοίνωση της Κομισιόν, η πρωτοβουλία αυτή θα μπορέσει να ξεκινήσει από την άνοιξη του 2012 και μετά, ενώ τα ευρωομόλογα είναι σίγουρο ότι θα τα χρειασθούμε πολύ νωρίτερα”.
Σε ανακοίνωσή του, το ΚΚΕ σημειώνει ότι “ο λαός δεν πρέπει να δώσει καμία βάση στην προπαγάνδα της κυβέρνησης, της ΝΔ και των άλλων κομμάτων της ΕΕ” και προσθέτει πως “το ευρωομόλογο, εάν αποφασιστεί, δεν πρόκειται ούτε να σώσει ούτε να ανακουφίσει το λαό”.
Ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΝ Γιάννης Μηλιος κάλεσε την κυβέρνηση να αποσαφηνίσει άμεσα τους όρους και τους σκοπούς της έκδοσης του ευρωομολόγου, σημειώνοντας πως “το ζητούμενο είναι πώς το ευρωομόλογο θα ενταχτεί σε μια συνολική προσπάθεια επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους και αλλαγής της πολιτικής σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, σε μια λογική δραστικού περιορισμού της κερδοσκοπίας των αγορών”.
Η Δημοκρατική Αριστερά επανέλαβε τη θέση της υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγου και της δημιουργία ενός μηχανισμού κοινής διαχείρισης του χρέους, σημειώνοντας πως είναι και θέση της ευρωπαϊκής αριστεράς.
