Σε μια εκδήλωση μνήμης και τιμής στον "αιώνιο έφηβο", έγινε την Τρίτη η μετονομασία του 42ου δημοτικού σχολείου της Αθήνας, στου Γκύζη, σε σχολείο "Αντώνης Σαμαράκης".
Σε μια εκδήλωση μνήμης και τιμής στον "αιώνιο έφηβο", έγινε την Τρίτη η μετονομασία του 42ου δημοτικού σχολείου της Αθήνας, στου Γκύζη, σε σχολείο "Αντώνης Σαμαράκης".
Οι πρώτοι τότε μαθητές του συγκεκριμένου σχολείου γνώρισαν από κοντά τον Αντώνη Σαμαράκη, πριν από δέκα χρόνια, οπότε και γεννήθηκε η ιδέα το σχολείο τους να πάρει το όνομά του.
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης, τα παιδιά του σχολείου διασκεύασαν και έπαιξαν σκηνές από το "Ζητείται Ελπίς", ενώ φίλοι του μίλησαν για τον άνθρωπο Αντώνη Σαμαράκη, αλλά και για έργο του, που ήταν ένας ύμνος για την νεότητα.
Την εκδήλωση που ετοίμασαν οι μικροί μαθητές παρακολούθησε η σύζυγος του αλησμόνητου συγγραφέα Ελένη Σαμαράκη, η οποία μίλησε για τις σχέσεις του μεγάλου συγγραφέα με τα παιδιά, λέγοντας: "Είναι ένα αγαπημένο σχολείο και ο Αντώνης είχε πολύ στενές σχέσεις με τα παιδιά και το σχολείο. Γνωρίζονταν, τα παιδιά έρχονταν και έρχονται ακόμη στο σπίτι, κουβέντιαζαν, όχι μόνο για το έργο του αλλά για όλα τα θέματα που τους απασχολούσαν".
Παρών στην εκδήλωση ήταν και ο στενός φίλος του αξέχαστου συγγραφέα Λευτέρης Παπαδόπουλος ο οποίος, απευθυνόμενος στους μαθητές, αναφέρθηκε στη γνωριμία και τη σχέση του με τον Αντώνη Σαμαράκη και είπε για το έργο του: "Ο Αντώνης έχει έναν τρόπο να γράφει πολύ απλό, αλλά και πολύ ουσιώδη. Ποτε δεν έκανε φιλολογία. Αγαπούσε τα πράγματα στην ουσία τους".
Στη δική της τοποθέτηση, η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου εξήρε το έργο του εμπνευστή της "Βουλής των Εφήβων" και στάθηκε κι εκείνη στην αγάπη του για τα παιδιά. "Όπως λέμε για τον Παπαδιαμάντη είναι ο 'άγιος των γραμμάτων', ο Σαμαράκης είναι ο 'άγιος των παιδιών', των εφήβων, των νέων. Τα βιβλία του και συνολικά το έργο του είναι ένας ύμνος στα παιδιά.
