Πολύς λόγος γίνεται το τελευταίο διάστημα για το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας, το οποίο επικαλείται η τρόικα δείχνοντας τον δρόμο των περικοπών στον ιδιωτικό τομέα. Επίσημα στοιχεία και αναλύσεις, πάντως, δείχνουν ότι δεν είναι το κόστος εργασίας, αλλά το μη μισθολογικό κόστος εκείνο που κυρίως ευθύνεται.
Πολύς λόγος γίνεται το τελευταίο διάστημα για το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, το οποίο επικαλείται η τρόικα δείχνοντας τον δρόμο των περικοπών στις αποδοχές των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.
Επίσημα στοιχεία και αναλύσεις έγκριτων οικονομολόγων, πάντως, δείχνουν ότι δεν είναι το κόστος εργασίας, αλλά το μη μισθολογικό κόστος εκείνο που κυρίως ευθύνεται για την έλλειψη ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης.
Τα μεγαλύτερα προβλήματα για τις ελληνικές επιχειρήσεις σχετίζονται με τους υψηλούς φορολογικούς συντελεστές, τις ασφαλιστικές εισφορές, τα γραφειοκρατικά εμπόδια και το αυξημένο διοικητικό κόστος λειτουργίας.
Είναι ενδεικτικό ότι υψηλοί φόροι και μη μισθολογικό κόστος στην Ελλάδα από το 1998 έως το 2010 καταλαμβάνουν το 38% του ονομαστικού μισθού, όταν το αντίστοιχο ποσοστό στη Γερμανία είναι μόλις 29%.
Στη δεκαετία από το 2000 μέχρι το 2010, όπως αναφέρει ο καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου Αθηνών Παναγιώτης Πετράκης, το 75% του ονομαστικού κόστους εργασίας διαμορφώθηκε από τον πληθωρισμό, τους φόρους και το μη μισθολογικό κόστος.
"Η πραγματική αύξηση του μισθλογικού κόστους είναι, στη δεκαετία αυτή, μόνο 5%. Τι σημαίνει αυτό; Οτι και μισθούς Βουλγαρίας να είχαμε στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή, πάλι 40% ακριβότερα θα ήταν τα προϊόντα μας" σημειώνει ο κ. Πατράκης.
Σε έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας για την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα δεν αναφέρεται πουθενά ως εμπόδιο το κόστος εργασίας. Η Ελλάδα κατατάσσεται μόλις μια θέση μπροστά από πέρυσι, στην 101η θέση σε σύνολο 183 χωρών. Ως μεγαλύτερα προβλήματα αναφέρονται η προστασία των επενδυτών, η έναρξη της επιχείρησης, οι φόροι, η εφαρμογή συμβάσεων, το διασυνοριακό εμπόριο.
Η μεταβολή του πραγματικού μισθού, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Αθηνών, ήταν από το 2000 έως το 2010 με βάση τον πληθωρισμό αυξημένη κατά 9% στην Ελλαδα και κατά 3% στην Ευρωζώνη.
Ήδη, όμως, μέσα στο 2011, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το κόστος εργασίας στην Ελλάδα μειώθηκε κατά 7,6%, ενω το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ υπολογίζει τη μείωση στο 12%.
Η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας κατά την περίοδο 1995-2009 μειώθηκε κατά 26,8%, όμως σύμφωνα με τον διευθυντή του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ Σάββα Ρομπόλη μόλις κατά το 1/5 ευθύνονται οι μισθοί.
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, οι Έλληνες εργάζονται κατά μέσο όρο 2.050 ώρες το χρόνο, όταν οι Γερμανοί εργάζονται 1.402 ώρες τον χρόνο, παρ' όλα αυτά η ανταγωνιστικότητα των προϊόντων είναι χαμηλή διότι οι τιμές ανεβαίνουν συνεχώς και το μη μισθολογικό κόστος είναι εξαιρετικά υψηλό.
