Πρόταση να παίρνουν το 60% του τελευταίου βασικού τους μισθού για έναν χρόνο οι 15.000 υπάλληλοι που κινδυνεύουν να απομακρυνθούν μέχρι το τέλος του 2012 από τον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, κατ' απαίτηση της τρόικας, υπέβαλε ο Δημήτρης Ρέππας.
Πρόταση να παίρνουν το 60% του τελευταίου βασικού τους μισθού για έναν χρόνο οι 15.000 υπάλληλοι που κινδυνεύουν να απομακρυνθούν μέχρι το τέλος του 2012 από τον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, κατ' απαίτηση της τρόικας, υπέβαλε ο Δημήτρης Ρέππας.
Η πρόταση αυτή για ενίσχυση των υπό απόλυση υπαλλήλων με ένα ποσό που ανέρχεται κατά μέσο όρο στα 550 ευρώ το μήνα, όσο δηλαδή και το επίδομα ανεργίας, κατατέθηκε στην τρόικα από τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ωστόσο δεν έχει ακόμα συμφωνηθεί καθώς επιφέρει επιπλέον κόστος περίπου 100 εκατ. ευρώ για το Δημόσιο.
Ακόμα κι αν ισχύσει το καθεστώς αυτό για τους υπαλλήλους που θα αποχωρήσουν, δεν θα ισχύσει το δικαίωμα να διεκδικούν μέρος των ετήσιων προσλήψεων στο Δημόσιο μέσω ΑΣΕΠ. Μετά την πάροδο του ενός έτους, δηλαδή, οι 15.000 υπάλληλοι θα αποχωρήσουν οριστικά από το Δημόσιο, χωρίς να ενταχθούν στους πίνακες εργασιακής εφεδρείας, ενώ δεν έχει ακόμα διευκρινιστεί εάν θα τους χορηγηθεί αποζημίωση.
Η διαδικασία για τις απολύσεις υπαλλήλων θα ξεκινήσει από κάθε υπουργείο το αργότερο σε ένα μήνα, με την κατάργηση ζημιογόνων ή ανενεργών οργανισμών που εποπτεύουν. Στην περίπτωση αυτή, θα απολύονται όλοι οι υπάλληλοι.
Σε φορείς που διατηρούνται, θα απολυθεί το μεγαλύτερο μέρος του πλεονάζοντος προσωπικού μέσω αξιολόγησης, που θα γίνει με τη συνδρομή Γάλλων εμπειρογνωμόνων και θα αφορά κυρίως υπαλλήλους αορίστου χρόνου και χαμηλών προσόντων.
Στο μεταξύ, για μετά τον Ιούνιο φαίνεται πως μετατίθενται, παρά την επιμονή της τρόικας, οι περικοπές από 10% έως 20% στις αποδοχές υπαλλήλων του Δημοσίου που αμείβονται με ειδικά μισθολόγια, όπως σώματα ασφαλείας, γιατροί του ΕΣΥ και δικαστές.
Ανυποχώρητη εμφανίζεται η τρόικα στην κατάργηση των κανονισμών εργασίας στις ΔΕΚΟ, εισηγμένες και μη, γεγονός που θα επιφέρει άρση της άτυπης μονιμότητας που έχουν οι υπάλληλο και σημαντικό περιορισμό των πρόσθετων μισθολογικών απολαβών τους, ακόμη και των παροχών σε είδος που έχουν πετύχει μέσω συλλογικών συμβάσεων.