Με την παράσταση "Πρώτη Υλη", του σκηνοθέτη και χορογράφου Δημήτρη Παπαϊωάννου, άνοιξε το Σάββατο το φετινό Φεστιβάλ Αθηνών. Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου με την "Πρωτη ύλη" αναφέρεται στον επαναπροσδιορισμό όλων που απαιτεί η εποχή μας.
Με την παράσταση "Πρώτη Υλη", του σκηνοθέτη και χορογράφου Δημήτρη Παπαϊωάννου, άνοιξε το Σάββατο το φετινό Φεστιβάλ Αθηνών.
Η παράσταση, που ξεκίνησε πέρυσι και επανέρχεται ανανεωμένη, αποτελεί μια περιπέτεια του νου και του σώματος, που αλληγορικά τοποθετείται στο εργαστήριο ενός δημιουργού ο οποίος έρχεται αντιμέτωπος με το δημιούργημά του, δηλαδή με τον εαυτό, προσπαθώντας να κατανοήσει την ίδια του τη φύση.
Μαζί με τον Δημήτρη Παπαϊωάννου, στην παράσταση εμφανίζεται και ο χορευτής Μιχάλης Θεοφάνους, ο πρώτος με ένα μαύρο κοστούμι και ο δεύτερος με αδαμιαία περιβολή, σε μια αντίθεση του μαύρου-άσπρου, με τα δύο σώματα να πορεύονται παράλληλα και να "αλληλοδιαπλέκονται".
"'Ενα κλασικό άγαλμα κι ένας ρεμπέτης αυτοθυσιάζονται κι ενώνονται για να μπορέσουν να βηματίσουν στο τέλος μαζί και αυτό το δύσκολό τους βήμα μοιάζει να είναι ένα περίεργο ζεϊμπέκικο" δηλώνει ο δημιουργός της παράστασης.
Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου με την "Πρωτη ύλη" αναφέρεται στον επαναπροσδιορισμό όλων που απαιτεί η εποχή μας. "Προσπαθώ να καταφέρω να κάνω ένα υπερθέαμα με το τίποτα, με κανένα μέσο. Και προσπαθώ με ειρωνεία και αυτοσαρκασμό να επαναπροσδιορίσω και τη δική μου και όλων μας τη θέση" σημειώνει χαρακτηριστικά.
"Είναι -όπως λέει για την παράσταση ο Δ. Παπαϊωάννου- το πρώτο αίνιγμα του τι διάολο είμαστε και πώς θα πορευθούμε σε αυτή τη ζωή. Και με ποιον ακριβώς τρόπο δημιουργείται η πρόβα για να γίνει παράσταση, με ποιον ακριβώς τρόπο δημιουργείται το προσχέδιο για να γίνει το έργο τέχνης. Με ποιο διαολεμένο τρόπο θα καταφέρει ο καημένος ο άνθρωπος να μεταστοιχειώσει την ύλη σε πνεύμα, που είναι στην πραγματικότητα και ο αγώνας μας".
"Η Πρώτη Ύλη" έχει αναφορές και στην κρίση που βιώνει η χώρα μας, με τον σκηνοθέτη και χορογράφο της παράστασης να εξηγεί: "Το πολιτικό στοιχείο στο δικό μου το έργο είναι ότι χρησιμοποιείται το σώμα σαν πεδίο μάχης. Τα σώματά μας είναι σαν σώματα διαμαρτυρόμενα, απέναντι όμως στην αγωνία της ύπαρξης εν γένει και όχι μόνο στην αγωνία του προσδιορισμού μιας καινούργας εθνικής ταυτότητας που χρειάζεται τώρα".
Πρόκειται για ένα έργο πολυδιάστατο, αστείο και ταυτόχρονα εναγώνιο, αλλά πάνω απ' όλα απλό και άμεσο, όπως το χαρακτηρίζει ο δημιουργός του.
Οι παραστασεις, στο κτίριο Α' της Πειραιώς 260, θα διαρκέσουν μέχρι τα μέσα Ιουλίου, σε δύο κύκλους. Ο πρώτος από 1η έως 23 Ιουνίου (εκτός Δευτέρας, Τρίτης και Τετάρτης) και ο δεύτερος από 27 Ιουνίου έως 14 Ιουλίου (εκτός Δευτέρας, Τρίτης, Τετάρτης).
