Έξι χρόνια μετά τις πυρκαγιές του 2007, η ανασυγκρότηση των περιοχών που επλήγησαν προχωρά με πολύ αργούς ρυθμούς και τα περισσότερα χρήματα από το ταμείο Μολυβιάτη που δαπανήθηκαν μέχρι στιγμής δεν έχουν δοθεί σε όσους έχασαν το βίο τους και θρήνησαν την απώλεια δικών τους ανθρώπων, αλλά σε περιοχές που δεν έπληγησαν από τις φωτιές.
Έξι χρόνια μετά τις πυρκαγιές του 2007, η ανασυγκρότηση των περιοχών που επλήγησαν προχωρά με πολύ αργούς ρυθμούς και τα περισσότερα χρήματα από το ταμείο Μολυβιάτη που δαπανήθηκαν μέχρι στιγμής δεν έχουν δοθεί σε όσους έχασαν το βίο τους και θρήνησαν την απώλεια δικών τους ανθρώπων, αλλά σε περιοχές που δεν έπληγησαν από τις φωτιές.
Ειδικότερα, στο πόρισμα της Επιτροπής Περιβάλλοντος που παραδόθηκε στη βουλη στις 19 Ιουλίου και θα συζητηθεί το επόμενο διάστημα στην ολομέλεια γίνεται λόγος για καθυστερήσεις, αστοχίες και αδυναμία διοχέτευσης κονδυλίων στις πυρόπληκτες περιοχές αλλά και ειδική αναφορά στο Δήμο Ζαχάρως ο οποίος καταστράφηκε περισσότερο από κάθε άλλο Δήμο της χώρας το 2007 και δεν έχει λάβει μεχρι στιγμής ούτε ένα ευρώ για έργα αποκατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος και βασικών υποδομών από το Ταμείο.
Παρομοίως, σύμφωνα με την έκθεση στην ίδια κατάσταση είναι και τα μαρτυρικά χωριά Μάκιστος και Αρτέμιδα, οπου τα μόνα έργα που έχουν γίνει, είναι είτε από δωρεές ιδιωτών, είτε από άλλα, δημόσια κονδύλια. Όμως, δραματικά είναι και τα στοιχεία για την ερήμωση αυτών των περιοχών, καθώς με βάση την απογραφή του 2011, στον πυρόπληκτο δήμο Ζαχάρως ο πληθυσμός μειώθηκε κατά 41,9% ενώ στη Μακίστο, η μείωση έφτασε κοντά στο 70%.
Πάντως, την εικόνα της απίστευτης γραφειοκρατίας γύρω από την απόδοση των χρημάτων του ταμείου επιβεβαιώνει και η χθεσινή απάντηση του υπουργείου οικονομικών σε ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ όπου αναφέρεται οτι από τα 120 εκατ. ευρώ του ταμείου, μόνο 27 εχουν δοθεί μέχρι στιγμής σε διάφορες περιοχές και από αυτά.
