Ελάφρυνση του χρέους, ενίσχυση της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της ρευστότητας ζήτησε για την Ελλάδα ο Μάρτιν Σουλτς, μιλώντας στο MEGA και τη Μαρία Σαράφογλου. Τοποθετήθηκε και για την ανησυχητική άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, επισημαίνοντας ότι πρέπει να δοθεί ελπίδα στους νέους, ώστε να πιστεψουν ότι κάνουν θυσίες για ενα καλύτερο αύριο.
Τη θέση ότι ο δρόμος για την οικονομική ανάκαμψη περνά μέσα από τη διευθέτηση του ζητήματος του ελληνικού χρέους, την ανάπτυξη, την ενίσχυση της απασχόλησης, αλλά και της ρευστότητας στην αγορά διατύπωσε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο MEGA και τη Μαρία Σαράφογλου.
Ερωτηθείς εάν η Ελλάδα θα χρειαστεί ένα νέο πακέτο βοήθειας, ο Μάρτιν Σουλτς είπε πως είναι δύσκολο να προβλέψει, συνέστησε όμως προς όλες τις πλευρές να περιμένουν και να συνυπολογίσουν το σύνολο των αποτελεσμάτων που έχει να επιδείξει η Ελλάδα εφέτος.
Μιλώντας στο MEGA, ο κ. Σουλτς τοποθετήθηκε και για την ανησυχητική άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, επισημαίνοντας ότι πρέπει να δοθεί ελπίδα στους νέους, ώστε να πιστεψουν ότι κάνουν θυσίες για ενα καλύτερο αύριο.
Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης του Μάρτιν Σουλτς στο MEGA:
Μ. Σαράφογλου: Το διακύβευμα για την Αθήνα είναι μια εκ νέου ρύθμιση του χρέους της χώρας. Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας που θα σχηματίσει κυβέρνηση με την Άγκελα Μέρκελ θα πιέσει τη Γερμανίδα καγκελάριο προς την κατεύθυνση της μείωσης του ελληνικού χρέους;
Μ. Σουλτς: Το ελληνικό χρέος πρέπει να ενσωματωθεί σε ένα διεθνές πλαίσιο με ανάπτυξη, με μάχη κόντρα στην ανεργία των νέων, με μάχη κόντρα στο πάγωμα των πιστώσεων προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αλλιώς, δεν θα υπάρξει οικονομική ανάκαμψη, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες. Είναι στόχος του Βερολίνου και όχι μόνο να συνδυαστεί η δημοσιονομική βιωσιμότητα με στρατηγικές επενδύσεις προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης. Αυτή είναι η μόνη λύση και ελπίζω οι εκπρόσωποι της τρόικα να κινηθούν προς την ίδια κατεύθυνση.
Μ. Σαράφογλου: Πιστεύετε ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί περαιτέρω βοήθεια το 2014;
Μ. Σουλτς: Είναι δύσκολο να προβλέψω. Η ανησυχία μου -και το λέω εδώ και πολύ καιρό τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στον κόσμο- είναι να δοθεί πρώτα απ' όλα λίγος χρόνος στην Ελλάδα και τους Έλληνες ώστε να κλείσει πρώτα το έτος για να δούμε εάν υπάρχει όντως ανάκαμψη, εάν υπάρχει όντως ανάπτυξη κατά τη διάρκεια των τελευταίων έξι μηνών κι εάν ο προϋπολογισμός παρουσιάζει πλεόνασμα εξαιρώντας το δημόσιο χρέος. Πρέπει να διαπιστώσουμε όλα αυτά τα στοιχεία πριν πάρουμε αποφάσεις. Αυτό που με σοκάρει είναι ότι οι άνθρωποι δεν έχουν υπομονή να περιμένουν έναν χρόνο για να δουν εάν η χώρα είχε όντως ανάπτυξη υπό τα μέτρα της τρόικα.
Μ. Σαράφογλου: Λέγεται επίσης εδώ στην Ελλάδα ότι η πολιτική λιτότητας βοηθάει τη Χρυσή Αυγή να κερδίσει έδαφος. Αλλά, και στη Γαλλία το Εθνικό Μέτωπο αυξάνει συνεχώς τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις. 42% των Γάλλων δεν αποκλείουν να ψηφίσουν τη Μαρίν Λεπέν, σχεδόν ένας στους δυο. Πιστεύετε ότι σχετίζονται αυτά τα δυο φαινόμενα;
Μ. Σουλτς: Βεβαίως υπάρχει σχέση ανάμεσα σε αυτά τα φαινόμενα. Υπάρχουν συχνά άνθρωποι που ψηφίζουν ακραία κόμματα χωρίς οι ίδιοι να είναι ακραίοι. Είναι, όμως, απελπισμένοι. Γεννήθηκα στη Γερμανία μετά τον πόλεμο. Οι γονείς μου έκαναν τεράστιες θυσίες, η ίδια η κυβέρνηση ζήτησε απ' τη γενιά τους θυσίες για μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά τους. Και τι κάνει η γενιά μας; Απαιτούμε θυσίες απ' τους γονείς για τις τράπεζες ή το χρέος, δίνοντάς τους την εντύπωση ότι δεν κάνουμε κάτι για τα παιδιά τους. Κι αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίον πιστεύω ότι μετά από όλες αυτές τις θυσίες η μάχη κόντρα στην ανεργία των νέων και οι άμεσες δράσεις για τους εργαζόμενους είναι πρωταρχικής σημασίας για να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη και για να πείσουμε τον κόσμο ότι η ΕΕ έχει λόγο ύπαρξης.
Μ. Σαράφογλου: Τι πρέπει να κάνει η Ευρώπη για να αντιμετωπίσει την ακροδεξιά;
Μ. Σουλτς: Πρέπει να δώσει ελπίδα στους ανθρώπους και να δείξει ότι όταν ασχολούμαστε με τα παιδιά τους, έχουμε τη βούληση όχι μόνο να σώσουμε τις τράπεζες, αλλά να σώσουμε και μια γενιά που κινδυνεύει να γίνει μια χαμένη γενιά.