Ασταμάτητα βρέχει στην Ειδομένη από χθες το μεσημέρι και οι πρόσφυγες μετά τις απέλπιδες προσπάθειες για αναχώματα και ενίσχυση των σκηνών τους τα παρατούν απελπισμένοι. Μόνη τους ελπίδα να ανοίξουν τα σύνορα, όπως λένε.
Ασταμάτητα βρέχει στην Ειδομένη από χθες το μεσημέρι και οι πρόσφυγες μετά τις απέλπιδες προσπάθειες για αναχώματα και ενίσχυση των σκηνών τους τα παρατούν απελπισμένοι. Μόνη τους ελπίδα να ανοίξουν τα σύνορα, όπως λένε.
Ο Παν. Μανής που βρίσκεται όλες αυτές τις ημέρες στο σημείο, μίλησε για δεκάδες παιδιά που περπατούν ξυπόλητα στα λασπόνερα, πολλά από αυτά μεταφέρονται στα κοντινά νοσοκομεία με ασθένειες, ενώ οι γιατροί λένε ότι δύσκολα θα γιατρευτούν καθώς ζουν κάτω από αυτές τις συνθήκες.
Συγκινητική είναι η προσφορά των Ελλήνων που καταφτάνουν κατά δεκάδες προσφέροντας τρόφιμα, στεγνά ρούχα και παπούτσια, ενώ αρκετοί παίρνουν οικογένειες προσφύγων και τους φιλοξενούν στα σπίτια τους.
Καθημερινά, οι χιλιάδες εγκλωβισμένοι, προχωρούν σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Σε μια από αυτές μεγάλοι αλλά και μικρά παιδιά, ξάπλωσαν στις ράγες του τραίνου που οδηγεί προς τα Σκόπια. Σήμερα το πρωί, παρά τη βροχή, πολλοί άνθρωποι, έκαναν πορεία με αίτημα να ανοίξουν τα σύνορα. Όπως είπαν είναι αποφασισμένοι να ξεκινήσουν απεργία πείνας, ενώ πολλά από τα συνθήματα που ακούστηκαν ήταν υπέρ της Γερμανίας.
Η τραγική τους κατάσταση συνοψίζεται στα δραματικά λόγια ενός Σύρου πατέρα δυο μικρών κοριτσιών που είναι στην Ειδομένη 22 ημέρες. Αφήστε μας να επιστρέψουμε στη Συρία να πεθάνουμε πιο γρήγορα, λέει με δάκρυα στα μάτια.
Το αδιαχώρητο με σπρωξίματα και εντάσεις έγινε το μεσημέρι, την ώρα που οι Σκοπιανοί έστειλαν να μοιραστούν κάποια αδιάβροχα. Για κάθε προμήθεια που μοιράζεται, για λίγο φαγητό που διανέμεται, γίνεται μάχη από απελπισμένους ανθρώπους.
Και στον Πειραιά όμως η κατάσταση παραμένει χαοτική. Το βράδυ έφτασαν άλλοι 1500 άνθρωποι από τα νησιά, με όσους παραμένουν να ξεπερνούν τις 3.000. Όλοι τους ρωτούν καθημερινά τους εθελοντές αν άνοιξαν τα σύνορα στην Ειδομένη. Σήμερα το πρωί μάλιστα οι περισσότεροι αρνούνταν να επιβιβαστούν στα 18 ναυλωμένα πούλμαν, για να μεταφερθούν στο νέο προσωρινό κέντρο φιλοξενίας στη Ριτσώνα, παρακινoύμενοι και από ένα χαρτί που όπως λένε οι πρόσφυγες, τους μοίραζαν εθελοντές στα νησιά όπου τους προειδοποιούσαν για "άθλιες συνθήκες διαμονής στα camp".