Η οδύσσεια του Γιώργου Μούκα ξεκίνησε με τρένο από την Καρθαγένη της Ισπανίας, απ’ όπου μέσω Μούρθια έφτασε στη Μαδρίτη μέσα σε 10 ώρες.
Γνώριζε εξ αρχής ότι θα έπρεπε να παραμείνει 14 ώρες στο αεροδρόμιο της Μαδρίτης, προκειμένου να επιβιβαστεί στην προγραμματισμένη πτήση με προορισμό το Παρίσι.Το αεροδρόμιο της Μαδρίτης έμοιαζε με αεροδρόμιο φάντασμα. Τα πάντα ήταν κλειστά λόγω κορωνοϊού. Παρέδωσε τις βαλίτσες του στο γκισέ και μετά από 14 ώρες αναμονής, επιβιβάστηκε στην πτήση για Παρίσι, η οποία διήρκεσε τρεις ώρες.Με βάση το πλάνο του ταξιδιού θα έπρεπε, φτάνοντας στο Παρίσι, να περιμένει άλλες 17 ώρες για να επιβιβαστεί στην επόμενη πτήση για Βουδαπέστη. Και από τη Βουδαπέστη με νέα πτήση να ταξίδευε για τον τελικό προορισμό του. Τη Θεσσαλονίκη.Όμως, όσο περίμενε στο Παρίσι, όλες οι πτήσεις ακυρώθηκαν τρεις φορές κι έτσι δεν κατάφερε να φτάσει εκείνη τη μέρα στη Βουδαπέστη.Απευθύνθηκε στην ελληνική πρεσβεία στη Γαλλία μη γνωρίζοντας τι άλλο να κάνει για να φτάσει στην Ελλάδα. Από την πρεσβεία τον ενημέρωσαν ότι υπήρχε πτήση την επόμενη μέρα για Αθήνα.Αφού έκλεισε εισιτήριο με την πτήση για Αθήνα, πήγε να παραλάβει τις βαλίτσες του. Μάταια. Οι υπεύθυνοι τον ενημέρωσαν πως δεν γνώριζαν πού βρίσκονταν οι αποσκευές του και θα έπρεπε μέσω της ιστοσελίδας της αεροπορικής εταιρείας να βρει άκρη και να ενημερωθεί πότε θα μπορούσαν να σταλούν στη Θεσσαλονίκη.Μετά από 22 ώρες κατάφερε να επιβιβαστεί στην πτήση για Αθήνα. Όταν έφτασε εκεί, πήγε στο Πεδίο του Άρεως για να πάρει μετά από έξι ώρες το λεωφορείο για Θεσσαλονίκη.Χρειάστηκαν περίπου τρεις μέρες για να μπορέσει ο Γιώργος Μούκας να φτάσει από την Ισπανία στην Ελλάδα. Άυπνος και χωρίς φαγητό. Διότι στην Ευρώπη του κορωνοϊού, κάθε ταξίδι είναι και μια οδύσσεια.
