Χωρίς να προκαλεί κάποια έκπληξη, το τελικό κείμενο της συμφωνίας-πακέτο είναι ουσιαστικά οι γερμανικές προτάσεις και δεν περιλαμβάνει τη λέξη ευρωομόλογο.
Το θετικό είναι ότι θα δοθεί ένεση ρευστότητας αλλά να το επισημάνουμε αυτό, μιλάμε για δάνεια.
Έχουμε 4 σημεία:
1)Δάνεια 100 δις από την Κομισιόν για την απασχόληση
2) 200 δις από ΕΤΕ για τις επιχειρήσεις.
3) είναι η δανειοδότηση από Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, δηλαδή οι χώρες που θα χρειαστούν μνημόνιο.
4) Τα κράτη θα μπορούν να λάβουν χαλαρά μνημόνια χωρίς αυστηρούς όρους μόνο για τις υγειονομικές ανάγκες που προέκυψαν από τον κορωνοϊό, στήριξη νοσοκομείων, ιατρικού εξοπλισμού κλπ.
Όμως, τα χαμηλότοκα δάνεια αυτά θα προσμετρηθούν στο χρέος και προφανώς σε κάποια φάση θα πρέπει να αποπληρωθούν.
Επίσης ισχύουν κανονικά οι προβλέψεις του ESM, που σημαίνει ότι όλες οι διαδικασίες πρέπει να περάσουν από τη γερμανική βουλή.
Τώρα εάν ένα κράτος χρειαστεί χρήματα να στηρίξει την οικονομία του γενικά, πχ να πληρώσει μισθούς ή συντάξεις, τότε παίρνει κανονικό μνημόνιο όπως το γνωρίζουμε. Είναι αμφίβολο ποια χώρα τελικά θα στραφεί στον ESM με αυτές τις συνθήκες.
Οι ΥΠΟΙΚ αποφάσισαν επίσης τη δημιουργία μελλοντικά ενός ειδικού ταμείου ανασυγκρότησης, το οποίο είναι ακόμη άγνωστο πώς θα χρηματοδοτηθεί.
Η διατύπωση είναι ασαφής λέγοντας ότι θα δημιουργηθούν «καινοτόμα» εργαλεία, οι Γάλλοι το ερμηνεύουν ως ευρωομόλογα ενώ Γερμανία και Ολλανδία επιμένουν όχι στο ευρωομόλογο και λένε ότι θα χρηματοδοτηθεί από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό.
Εν κατακλείδι, με αυτή την απόφαση, Γερμανία και Ολλανδία δεν βάζουν ούτε ένα ευρώ από την τσέπη τους και πολλοί ισχυρίζονται ότι εάν ο ευρωπαϊκός βορράς δεν βάλει φρέσκο χρήμα στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, το ΕΣΠΑ π.χ, τότε η χθεσινή απόφαση έχει μικρή προστιθέμενη αξία.
