Στις 9 Μαϊού, οι υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας και Ιταλίας, Ν. Δένδιας και Λουίτζι Ντι Μάιο, υπέγραψαν την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών των δύο χωρών και συγκεκριμένα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).
Επρόκειτο για την επίλυση μιας εκκρεμότητας η οποία ενυπήρχε για 43 έτη μεταξύ Αθήνας και Ρώμης, και μετά τη διευθέτησή της, η Ελληνική Δημοκρατία, «τρέχει» έναν διπλωματικό μαραθώνιο, προκειμένου να προβεί σε οριοθέτηση και με άλλα γειτονικά κράτη.
Σκόπος/στόχος της Αθήνα, να καταστεί και επισήμως έκπτωτο το παράνομο και άστοχο από πλευράς διεθνούς δικαίου και όχι μόνο, τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Τρεις ειδικοί, τρεις άνθρωποι που έχουν ασχοληθεί εν τοις πράγμασι με την ελληνική εξωτερική πολιτική και φυσικά με τον τομέα των ελληνοτουρκικών, σχολιάζουν στο «MEGA Σαββατοκύριακο» την ελληνοϊταλική συμφωνία και τις ευρύτερες εξελίξεις.
Ως «πολύ θετική» χαρακτήρισε την ελληνοϊταλική συμφωνία ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών (2004-2009) και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, Γιάννης Βαληνάκης, προσθέτοντας ωστόσο ότι η συνθήκη αυτή δε λύνει «αυτόματα τα προβλήματα οριοθετήσεων με τις άλλες χώρες».
«Είναι η δεύτερη συμφωνία για ΑΟΖ που υπέγραψε η χώρα μας μετά τη συμφωνία με την Αλβανία το 2009» σημείωσε, τονίζοντας την ανάγκη να κλείσει η Αθήνα συμφωνίες για ΑΟΖ και με τις υπόλοιπες χώρες και στο τέλος με την Άγκυρα.
«Να κλείσουμε με όλους τους άλλους συμφωνίες για ΑΟΖ και μετά με την Τουρκία. Γιατί τώρα ο διάλογος με την Τουρκία προϋποθέτει να δεχθούμε όσα εξωφρενικά θέτει» υπογράμμισε.
Από την πλευρά του, ο βουλευτής Κινήματος Αλλαγής και πρώην υπουργός, Ανδρέας Λοβέρδος, έκανε λόγο για μια «καλή συμφωνία με την Ιταλία». «Είναι μια καλή αρχή, ενώ έτσι συντρίβεται και το τουρκικό επιχείρημα ότι τα νησιά δεν έχουν επήρεια» συμπλήρωσε.
Ο κ. Λοβέρδος επισήμανε την ανάγκη να κλείσει η χώρα τα μέτωπα τις υπόλοιπες γειτονικές χώρες στο θέμα των οριοθετήσεων των θαλασσίων ζωνών, γιατί έτσι «θα είναι ευκολότερο το μέτωπο με την Τουρκια».
Ακόμα, χαρακτήρισε «ανατροπή» μια ενδεχόμενη συμφωνία Αθήνας-Καϊρου για ΑΟΖ, λέγοντας, βέβαια, πως δεν πρόκειται για εύκολη υπόθεση.
Μιλώντας για το θέμα της επήρειας των νησιών, ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, Πέτρος Λιάκουρας, εξήγησε τι συνεπάγεται στον συγκεκριμένο τομέα αυτό που συμφώνησαν Ελλάδα και Ιταλία.
«Κάθε οριοθέτηση είναι διαφορετική, γιατί γίνεται επί τη βάση συγκεκριμένων γεωγραφικών δεδομένων. Ως εκ τούτου δεν συνιστά δέσμευση. Δεν δεσμεύεται η Ελλάδα, ότι επειδή μπορεί να δόθηκε μικρή επήρεια σε ένα μικρό νησί, ότι την ίδια λογική θα την ακολουθεί σε κάθε διαπραγμάτευση» ανέφερε με νόημα.
Παράλληλα, ξεκαθάρισε, πως, επειδή μια συμφωνία προέρχεται μέσα από τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης, «δεν σημαίνει ότι μπορούμε να επιβάλουμε σε οποιονδήποτε ότι ένα νησί μας έχει πλήρη επήρεια, καθώς μια συμφωνία είναι αποτέλεσμα συμβιβασμών».
