Βραδινή βόλτα στο κέντρο της Αθήνας. Χαμογελαστές παρέες απολαμβάνουν το φαγητό και το πότο τους, με την ορχήστρα να δίνει ρυθμό στις καλοκαιρινές νύχτες.
Λίγο πριν τα μεσάνυχτα όμως η μουσική σταματάει απότομα και οι μαγαζάτορες ενημερώνουν τους πελάτες ότι πρέπει να φύγουν, μην έχοντας προλάβει να τελειώσουν καλά καλά το φαγητό τους.
Αγώνας δρόμου για το κλείσιμο
Αγώνας δρόμου για τους υπαλλήλους της εστίασης, που με τραπέζια και καρέκλες στους ώμους τρέχουν να μαζέψουν, αφού 00:00 τα μεσάνυχτα τα φώτα σβήνουν και τα ρολά κατεβαίνουν.
Ερημιά τις καθημερινές
Όλα αυτά βέβαια τις Παρασκευές και το Σάββατο. Γιατί τις καθημερινές, παρά τις γλυκές καλοκαιρινές νύχτες του Σεπτέμβρη, οι καρέκλες μένουν άδειες.
Ο κ. Γιώργος διατηρεί μια οικογενειακή ταβέρνα στου Ψυρρή. Για πρώτη φορά φέτος βλέπει το μαγαζί του άδειο και «γεμίζει» μαύρες σκέψεις για τον χειμώνα που έρχεται.
«Φρικτό καλοκαιρό, πώς να ευελπιστούμε σε καλό χειμώνα».
Τα έξοδα τρέχουν, οι έξι υπάλληλοι πρέπει να πληρωθούν και όπως εξομολογείται στην κάμερα του MEGA, η προοπτική απόλυσης κάποιου από αυτούς, πονάει σαν αποχωρισμός μέλους από την οικογένεια.
«Ποιο δάχτυλο να κόψεις και να πονέσεις λίγο»;
Το να κρατηθεί η επιχείρηση ανοιχτή και το χειμώνα, είναι μια μεγάλη πρόκληση για τον κύριο Γιώργο, ενώ αν επιβληθεί ένα δεύτερο lockdown, θα έρθει και το τέλος του εστιατορίου.
Μια χαμένη καλοκαιρινή σεζόν που όλα δείχνουν ότι θα οδηγήσει σε έναν ακόμα πιο δύσκολο χειμώνα, με εστιάτορες και εργαζομένους να αγωνιούν για αν το αν θα καταφέρουν να επιβιώσουν και να αποφύγουν το λουκέτο.