Η κορυφή απαιτεί θυσίες, κουραστικές και ατελείωτες προπονήσεις, υπομονή και επιμονή.
«Το άθλημα από μόνο του είναι πάρα πολύ δύσκολο, δεν είναι απλά ένας χορός στο νερό, κάνουμε πολλές ώρες προπόνηση», θα πουν η Ευαγγελία Πλατανιώτη και η Εβελίνα Παπάζογλου, αθλήτριες συγχρονισμένης κολύμβησης.
«Πίστη στον στόχο, τεράστια αποθέματα εσωτερικής δύναμης, υπομονή και επιμονή και πάρα πολύ σκληρή δουλειά», είναι τα στοιχεία που οδηγούν τους αθλητές στην κορυφή θα πει ο Λευτέρης Πετρούνιας, χρυσός Ολυμπιονίκης και παγκόσμιος πρωταθλητής στην ενόργανη γυμναστική.
«Είναι πολύ μοναχικός ο δρόμος του πρωταθλητισμού», λέει ο χρυσός Ολυμπιονίκης, σημειώνοντας ότι η μητέρα του ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πίστεψε σε αυτόν.
«Μου έλεγε πάντα ότι ό,τι βάλεις στόχο να κάνεις θα καταφέρεις να το κάνεις. Με αυτό πορεύομαι στη ζωή μου».
«Ο δρόμος είναι αρκετά μοναχικός», θα πει και η Δώρα Γκουντούρα, αθλήτρια της ξιφασκίας.
«Δεν είμαι εδώ για να μοιράσω ευθύνες στο ποιος φταίει. Αυτό που δεν καταλαβαίνει ο κόσμος είναι ότι ένας αθλητής δεν είναι ο ένας χρόνος πριν τους Ολυμπιακούς και η Ολυμπιακή χρονιά. Είναι προσπάθεια χρόνων», θα συμπληρώσει.
«Υπήρχαν πολλές δυσκολίες», θα πει από τη μεριά της και η Έλενα Χατζηλιάδου, παγκόσμια πρωταθλήτρια καράτε.
Η πρωταθλήτρια περιγράφει πως δούλευε και με τα χρήματα που έπαιρνε μπόρεσε να κάνει τελικά το όνειρό της πραγματικότητα.
«Ζούσα 3 χρόνια στη Γερμανία, δούλευα 9 ώρες την ημέρα. Ήμουν πτώμα. Είχα πει ότι θα σταματήσω και αυτό που με έκανε να συνεχίσω ήταν όταν άκουσα ότι το καράτε μπήκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες», λέει χαρακτηριστικά.
