Οι 32οι Ολυμπιακοί Αγώνες ονομάζονται και όχι άδικα, αγώνες της πανδημίας.
Δεκαεννέα μήνες και αρκετές μεταλλάξεις μετά, ο κορωνοϊός εξακολουθεί να ταλανίζει την ανθρωπότητα. Το Τόκιο, η καρδιά των αγώνων για τις επόμενες 17 ημέρες, μοιάζει πόλη υπό πολιορκία.
Οι δρόμοι στην πόλη είναι έρημοι. Συνωστισμός υπάρχει μόνο έξω από το Ολυμπιακό Στάδιο, το Ολυμπιακό χωρίο και το Κέντρο επικοινωνίας από τις δυνάμεις ασφαλείας που προσπαθούν να κρατήσουν ασφαλείς, αθλητές, δημοσιογράφους και πολίτες.
Οι 32 Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι όμως οι πρώτοι που διεξάγονται υπό την σκιά του θανάτου και της αρρώστιας.
Οι Ολυμπιακοί αγώνες του 1920 στην Αμβέρσα του Βελγίου διεξήχθησαν παράλληλα με το ξέσπασμα της χειρότερης πανδημίας όλων των εποχών, της Ισπανικής γρίπης. Περισσότεροι από 20 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν την ζωή τους από την φονική νόσο.
Η θλιβερή πρωτιά πάντως της εφετινής Ολυμπιάδας έχει να κάνει με τους θεατές. Εκτός από την σημερινή τελετή έναρξης, στην οποία έδωσαν το παρόν λιγότερα από 1000 άτομα, για το υπόλοιπο της διοργάνωσης το 68.000 θέσεων νεόδμητο Ολυμπιακό Στάδιο του Τόκιο θα παραμείνει σιωπηλό.
Ανάμεσα στους ελάχιστους εκλεκτούς που βρίσκονται στο Τόκιο είναι ο Πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, η πρώτη κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών Τζιλ Μπάϊντεν και ο Πρίγκιπας του Μονακό Αλβέρτος. Οι ελάχιστοι εκλεκτοί προσκεκλημένοι συναντήθηκαν και με τον αυτοκράτορα της Ιαπωνίας, Ναρουχίτο.
Κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης, τηρήθηκε για πρώτη φορά μετά από 49 χρόνια, ενός λεπτού σιγή για τους 11 Ισραηλινούς αθλητές και προπονητές οι οποίοι συνελήφθησαν και δολοφονήθηκαν από την παλαιστινιακή τρομοκρατική ομάδα «Μαύρος Σεπτέμβρης» κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 1972 στο Μόναχο.
