Ο Δημήτρης Μεσσήνης αποκαλύπτει τις ιστορίες πίσω από τις φωτογραφίες του.
«Οι φωτογραφίες μου είναι κατ’ αρχήν ανθρωποκεντρικές. Αυτό που προσπαθούσα χρόνια ολόκληρα να περάσω στον κόσμο είναι οι άνθρωποι αν μπορούν να καταλάβουν μέσω της εικόνας τι συμβαίνει με αυτό το πρόσωπο», δήλωσε.
Ο Δημήτρης Μεσσήνης είναι ιδιαίτερα γνωστός για τις φωτογραφίες που έχει τραβήξει από εποχές πολέμου, οι οποίες έκαναν τον γύρο του κόσμου και συγκίνησαν άπειρο κόσμο. Όπως ομολόγησε, έχει κλάψει με πολλές φωτογραφίες που έχει τραβήξει.
«Στην πολιορκία του Σαράγεβο ένιωσα πολύ έντονα, γιατί ήταν πολύς ο πόνος του κόσμου. Δεν είχαν χώρο να σκάψουν τους νεκρούς και θυμάμαι σκάβανε τάφους μέσα στο γήπεδο ποδοσφαίρου. Σε μερικές γειτονιές που δεν μπορούσαν να τους θάψουν, τους έθαβαν στα παρτέρια του δρόμου. Όταν τέλειωσε η πολιορκία το 1996 και πέταξα με γαλλικό ελικόπτερο των Ηνωμένων Εθνών, διαπίστωσα ότι όλοι αυτοί οι λόφοι είχαν γεμίσει τάφους, γιατί δεν είχαν που να τους θάψουν».
Ο Δημήτρης Μεσσήνης αναφέρθηκε και σε μία φωτογραφία που είχε τραβήξει εκείνη την εποχή, όπου απεικονίζεται ένα κορίτσι να χαιρετάει μέσα από το τζάμι του λεωφορείου τον πατέρα της. Πολλά χρόνια αργότερα το κορίτσι ήρθε σε επικοινωνία με τον φωτορεπόρτερ και του είπε πως εκείνος απεικόνισε το τελευταίο βλέμμα που έριξε στον πατέρα της, ο οποίος σκοτώθηκε 6 μήνες αργότερα.
Αυτό το περιστατικό κλόνισε τον Δημήτρη Μεσσήνη, ο οποίος κατέβασε την κάμερα και έκανε να την πιάσει στα χέρια του ένα μήνα.
