29 αθλητές χωρίς πατρίδα παίρνουν μέρος για δεύτερη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Ολυμπιακή Ομάδα Προσφύγων της ΔΟΕ είναι ένα δημιούργημα του Τόμας Μπαχ, του επικεφαλής της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, που ήθελε να περάσει μήνυμα ελπίδας.
Το νερό έχει σημαδέψει ανεξίτηλα τη ζωή της Γιούσρα από την αρχή σχεδόν της ζωής της. Πριν καν μιλήσει, η Γιούσρα στη Συρία ήξερε να κολυμπά.
Την προπονούσε ο πατέρας της μαζί με την αδελφή της και όνειρό της ήταν να γίνει πρωταθλήτρια κολύμβησης.
Όλα αυτά μέχρι να πέσει η πρώτη βόμβα και να διαλύσει το σπίτι τους. Μπήκε μαζί με άλλους 20 επιβάτες σε ένα σκάφος που βυθιζόταν από την Σμύρνη και έφθασε σχεδόν ξέπνοη στα παράλια της Λέσβου.
Σώθηκε επειδή ήξερε να κολυμπά.
Μετά από πολλές περιπέτειες έφθασε στο Βερολίνο ακριβώς την κατάλληλη στιγμή. Η Ολυμπιακή Επιτροπή είχε αρχίσει να δημιουργεί ομάδα προσφύγων για τους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο.
Το νερό συνεχίζει να δίνει ζωή στην 23χρονη Γιούσρα που διεκδικεί με αξιώσεις ολυμπιακό μετάλλιο στην κολύμβηση.
«Όταν είσαι αθλητής δεν σκέφτεσαι αν είσαι από τη Συρία ή το Λονδίνο ή τη Γερμανία. Σκέφτεσαι μόνο τον αγώνα σου», λέει η ίδια.
Ευκαιρία να γράψει ιστορία έχει και η Ιρανή πρόσφυγας Κίμια Αλιζαντέχ.
Η Ιρανή αθλήτρια του τάι κβο ντο που έφυγε κυνηγημένη από το αυταρχικό καθεστώς της χώρας της, έχει ήδη στη φαρέτρα της χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του Ρίο το 2016.
Αν αισθάνεται πίκρα που δεν αγωνίζεται με τη σημαία της πατρίδας της απαντάει ξεκάθαρα και ειλικρινά:
«Το μυαλό μου είναι ήρεμο και όταν το μυαλό μου είναι ήρεμο μπορώ να προπονηθώ καλύτερα. Συνκεντρώνομαι στον συναγωνισμό και στην προπόνηση και όλα είναι οκ».
Η Κίμια έφτασε μία ανάσα πριν το βάθρο θέτοντας εκτός αγωνίσματος τη βρετανίδα δύο φορές ολυμπιονίκη, Τζέιντ Τζόουνς.
