Μία θρυλική μορφή των γηπέδων έφυγε από τη ζωή. Ο επονομαζόμενος «Εθνικάρας», Γιάννης Μαντζουράνης, έχασε τη μάχη σε ηλικία 87 ετών.
Η πιο θρυλική ιαχή των γηπέδων σίγησε για πάντα. Ο Γιάννης Μαντζουράνης, ο «Εθνικάρας» έκλεισε τα μάτια που τόσα είχαν δει και δε θα φωνάξει ποτέ πια με την στεντόρεια φωνή του για την αγαπημένη του ομάδα.
Ο εθνικός μας «Εθνικάρας», γεννημένος το 1934 στην Κυνουρία, ήρθε στην Αθήνα σε ηλικία 10 ετών και ο θείος Γιώργος τού κόλλησε το μικρόβιο της εξέδρας.
Έκτοτε και ως το 2014 έλειψε από το γήπεδο μόλις 11 φορές που ήταν άρρωστος, συν μία που παντρεύτηκε.
Και δεν ήταν μόνο για τον αγαπημένο του εθνικό. Η ανατριχιαστική κραυγή του συνόδευσε συχνά και την Εθνική Ομάδα. Έγινε σύνθημα, έγινε τραγούδι.
Πρωτοφώναξε «α ρε εθνικάρα» σε μια εκτός έδρας αναμέτρηση στα Τρίκαλα, όταν ο Εθνικός σάρωσε με 3-1.
Με φωνή που έκανε τα τσιμέντα να τρίζουν και τους ανθρώπους να ανατριχιάζουν. Και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο. Στο πόλο, στο μπάσκετ, όπου υπήρχε Εθνικός. Εντός και εκτός έδρας. Πάντα καλοντυμένος, πάντα σκορπούσε το χαμόγελο σε φίλους και αντιπάλους.
Ο Γιάννης Μαντζουράνης υπηρέτησε το νοσοκομείο Ευαγγελισμός και εκεί έδωσε την τελευταία μάχη της ζωής του.
Τον θάνατό του ανήγγειλε ο γιός του, Γιώργος, ενώ ανακοίνωση εξέδωσε και ο Βαγγέλης Μαρινάκης.
