Στη μετά Μέρκελ εποχή πέρασε η Γερμανία αλλά και ολόκληρη η Ευρώπη, με το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του Όλαφ Σολτς να επικρατεί κατά 1,6 μονάδες έναντι της Χριστιανικής Ένωσης της Άνγκελα Μέρκελ και Άρμιν Λάσετ.
Το πανηγύρι στα κεντρικά των Σοσιαλδημοκρατών άναψε, όταν η διαφορά από τους Χριστιανοδημοκράτες άνοιξε στη μιάμιση μονάδα
«Είναι βέβαιο ότι οι πολίτες επέλεξαν το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα επειδή θέλουν αλλαγή της διακυβέρνησης και επίσης επειδή θέλουν ο επόμενος καγκελάριος αυτής της χώρας να είναι ο Όλαφ Σολτς».
Οι Σοσιαλδημοκράτες με 25,7% παίρνουν 206 έδρες, οι Χριστιανοδημοκράτες 24,1%, το πιο χαμηλό ποσοστό στην ιστορία του κόμματος και 196 έδρες.
Τρίτοι είναι οι Πράσινοι με 14,8% και 118 έδρες, ακολουθούν οι Φιλελεύθεροι με 11,5% και 92 έδρες, η ακροδεξιά, Εναλλακτική για τη Γερμανία, με 10,3% και 83 έδρες.
Η Αριστερά, αν και έπεσε κάτω από το όριο του 5%, χάρις σε παραθυράκι του εκλογικού νόμου, μπήκε στη Βουλή με 39 έδρες.
Μαζί με τους πανηγυρισμούς ήρθαν και οι πρώτες γκρίνιες. Πολλοί Σοσιαλδημοκράτες εκνευρίστηκαν με την πρώτη ομιλία Σολτς διότι ο ίδιος δεν απέκλεισε συνεργασία με τους Χριστιανοδημοκράτες.
Ο Σολτς είπε σήμερα ότι θα πρέπει συνεργαστούν τα τρία κόμματα που ενισχύθηκαν από τους πολίτες. «Θα πρέπει να υπάρξει πολύ γρήγορα αποτέλεσμα στη διαπραγμάτευση, πριν από τα Χριστούγεννα, αν είναι εφικτό» σημείωσε.
Ο 63χρονος Σολτς με σπουδές νομικών και ειδίκευση στο Εργατικό Δίκαιο, έχει διατελέσει δήμαρχος στο Αμβούργο, είναι αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομικών στην απερχόμενη κυβέρνηση Μέρκελ. Προεκλογικά καλλιέργησε την εικόνα ενός πολιτικού που βρίσκεται κοντά στους πολίτες και νοιάζεται για τα κοινωνικά προβλήματα.
Στο στρατόπεδο των Χριστιανοδημοκρατών επικρατεί κατήφεια ενώ βγήκαν ήδη τα μαχαίρια, με στόχο τον επίδοξο διάδοχο της Μέρκελ, Άρμιν Λάσετ.
Ο Λάσετ επιμένει ότι όλα τα σενάρια για κυβέρνηση παραμένουν ανοιχτά. «Πιστεύουμε ότι μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία του κόμματός μας είναι το καλύτερο για τη Γερμανία» υπογράμμισε.
Σύμφωνα με τις έρευνες η νέα γενιά ψήφισε Πράσινους και Φιλελεύθερους, ενώ οι μεγαλύτεροι έμειναν στα παραδοσιακά κόμματα.
