Οι δημογραφικές εξελίξεις ανοίγουν τη συζήτηση για τα συνταξιοδοτικά συστήματα σε Ευρώπη και Ελλάδα.
Ζητούμενο είναι η διασφάλιση της βιωσιμότητας των συστημάτων αλλά και η ενίσχυση της επάρκειας της σύνταξης των μελλοντικών συνταξιούχων.
Οι βασικές αιτίες του προβλήματος είναι οι δημογραφικές εξελίξεις: η μακροβιότητα και η υπογεννητικότητα.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε κατά 5 χρόνια μεταξύ του 2000 και του 2015 και αυτή είναι η μεγαλύτερη αύξηση που έχει καταγραφεί από τη δεκαετία του ‘60. Το μέσο προσδόκιμο ζωής στην Ευρώπη το 2019 ήταν τα 81,25 έτη.
Το συμπέρασμα είναι ότι ζούμε περισσότερο άρα χρειαζόμαστε περισσότερη συνταξιοδοτική αποταμίευση.
Ωστόσο, τα κρατικά συνταξιοδοτικά συστήματα δεν μπορούν από μόνα τους να καλύψουν απόλυτα τις αυξημένες ανάγκες των πολιτών για σύνταξη.
Τα τελευταία χρόνια σε όλη την Ευρώπη έχει αναδειχθεί η ανάγκη για ενθάρρυνση της συμπληρωματικής αποταμίευσης, ώστε οι πολίτες να έχουν ένα επαρκές συνταξιοδοτικό εισόδημα στο μέλλον.
Για να επιτευχθεί αυτό, οι πολίτες καλούνται να ξεκινήσουν από νωρίς να αποταμιεύουν ώστε να συμπληρώσουν τη σύνταξη που θα λάβουν από την κοινωνική ασφάλιση, μέσω ενός ιδιωτικού συνταξιοδοτικού προγράμματος.
Η προαιρετική-ιδιωτική συνταξιοδοτική αποταμίευση δεν είναι «ανταγωνιστική» προς την κοινωνική ασφάλιση αλλά βοηθά τους ασφαλισμένους να συμπληρώσουν το συνταξιοδοτικό τους εισόδημα.
Τα φορολογικά κίνητρα είναι ένας τρόπος για να ενθαρρυνθούν και να διευκολυνθούν οι πολίτες ώστε να ξεκινήσουν να αποταμιεύουν σε ένα ατομικό συνταξιοδοτικό πρόγραμμα ώστε να μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια και κατά την τρίτη ηλικία.
