Η εκπομπή «Όλα για τη ζωή μας» ασχολείται σήμερα με το πώς διαμορφώνεται η προσωπικότητά μας, και ποιοι είναι οι παράγοντες που την επηρεάζουν. Στο Μιχάλη Κεφαλογιάννη μίλησαν σχετικά οι κ.κ. Ιωάννα Σουλιώτη, δημοσιογράφος και παρουσιάστρια και Ευφροσύνη Φωτεινάκη, συμβουλευτική ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια.
«Έχω δύο παιδιά, δίδυμα, με τελείως διαφορετικούς χαρακτήρες. Είναι 18,5 χρονών τα παιδιά μου, σπουδάζουν τώρα. Οι διαφορές τους φαίνονται στο πώς αντιμετωπίζουν τη ζωή. Η κόρη μου είναι πιο εκρηκτική, ο γιος μου είναι πιο ψύχραιμος. Ο γιος μου είναι πιο επικοινωνιακός, και η κόρη μου πιο ήσυχη. Έτσι ήταν από μωρά», ανέφερε η Ιωάννα Σουλιώτη.
«Γεννιόμαστε με ένα καλούπι που λέγεται ιδιοσυγκρασία, είναι τα ιδιοσυγκρασιακά μας χαρακτηριστικά. Μπορούμε από την κοιλιά της μαμάς μας να έχουμε μια τάση προς την εξωστρέφεια, ή την εσωστρέφεια. Όμως, πάνω στην ιδιοσυγκρασία έρχεται και εγγράφει το περιβάλλον, οι εμπειρίες που θα συναντήσουμε στη ζωή μας, και διαμορφώνουν το χαρακτήρα μας. Ο χαρακτήρας μας που πλάθεται κατά τη διάρκεια της ζωής μας, με την ιδιοσυγκρασία με την οποία γεννιόμαστε, συνθέτουν την προσωπικότητά μας», εξήγησε η κ. Φωτεινάκη.
«Στην περίπτωση των διδύμων πρέπει να αναρωτηθούμε αν φερόμαστε το ίδιο και στα δύο παιδιά μας. Συνδεόμαστε με τον ίδιο τρόπο; Με το κάθε παιδί δημιουργούμε άλλο δεσμό, είμαστε διαφορετικοί εμείς οι ίδιοι», συνέχισε η ίδια.
«Στην αρχή φερόμουν και στα δύο παιδιά το ίδιο. Αργότερα κατάλαβα ότι αυτό δε γίνεται. Έχει διαφορετική ψυχολογία το κάθε παιδί, και χρειάζεται διαφορετική αντιμετώπιση», σημείωσε η κ. Σουλιώτη.
«Βλέπουμε ότι δύο αδέρφια μπορούν και να κουβαλούν διαφορετική ιδιοσυγκρασία από την κοιλιά της μαμάς τους, και ο τρόπος που θα αλληλεπιδράσουν από το περιβάλλον είναι πάντα διαφορετικός. Άρα σχηματίζουν διαφορετικούς χαρακτήρες», ανέφερε η κ. Φωτεινάκη.
«Ο χαρακτήρας μας συνεχίζει να διαμορφώνεται όσο είμαστε ανοιχτοί στην εμπειρία. Ο άνθρωπος αλλάζει μόνο αν θέλει ο ίδιος. Ο χαρακτήρας μας αλλάζει εφόσον είμαστε ανοιχτοί στο να τον επεξεργαστούμε. Σίγουρα τα πρώτα χρόνια της ζωής μας είναι σημαντικά γιατί θέτουν θεμέλια, όμως το κτίσμα χωράει πολλή δουλειά στο πέρασμα της ζωής μας», πρόσθεσε.
«Η στάση των γονέων είναι πολύ σημαντική. Τα παιδιά θεωρώ ότι αντιγράφουν τις συμπεριφορές που βλέπουν. Αυτό είναι πολύ λογικό, αυτό που βλέπουν, θέλουν να το μιμηθούν», είπε η κ. Σουλιώτη.
«Με τα παιδιά μου έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα. Για αυτό που δεν ξέρω, δεν μπορώ να έχω άποψη. Ό,τι και να θέλω να δώσω στα παιδιά μου, ο καθένας έχει τη δική του οπτική και διαμορφώνει τη δική του άποψη», πρόσθεσε.
«Στη θεραπεία επεξεργαζόμαστε τα διαγενεακά τραύματα. Αυτά που οι πρόγονοί μας δεν έχουν λύσει για τον εαυτό τους. Φυσικά και η συμπεριφορά επηρεάζεται από τα γονίδια. Φύση και ανατροφή είναι σημαντικές για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα μας. Συνεχίζουμε πάντα να αντιγράφουμε και να μιμούμαστε», τόνισε η κ. Φωτεινάκη.
«Πολλές φορές στη θεραπεία ανακαλύπτουμε τραύματα που κουβαλάμε από την παιδική μας ηλικία. Συμπονούμε τους γονείς, τους συγχωρούμε, και κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε και συγχωρούμε τον εαυτό μας για αυτά που δεν μπορέσαμε», πρόσθεσε.
«Οι φίλοι παίζουν σπουδαίο ρόλο στην εφηβεία. Εκεί θέλει προσοχή. Τα παιδιά θέλουν να ξεπεράσουν το γονιό και εκεί ο γονέας ανακαλύπτει τι κανάλι επικοινωνίας έχει χτίσει με το παιδί του. Χρειάζεται σεβασμός στο παιδί», εξήγησε ακόμα η κ. Φωτεινάκη.
«Υπάρχουν μετασχηματιστικές εμπειρίες, όπως πχ η πανδημία που περνάμε τώρα. Υπάρχουν κάποια γεγονότα που μας κάνουν να στεκόμαστε διαφορετικά απέναντι στη ζωή από τον τρόπο με τον οποίο στεκόμασταν μέχρι πρότινος. Αν αλλάξω τον τρόπο που σκέφτομαι, αλλάζει το συναίσθημά μας και η συμπεριφορά μας», συνέχισε.
