Δέκα ολόκληρες ώρες διήρκησε η απολογία του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου. Από αυτές, τις μισές ανάλωσε στο να περιγράφει την «τέλεια» σχέση που είχε «χτίσει» στο μυαλό του με τη σύζυγό του. Μια στάση άκρως εριστική, που προκάλεσε την αγανάκτηση του συνηγόρου της οικογένειάς της.
«Έτσι τη σκότωσα»
Μετά από σχεδόν πέντε ώρες εξαντλητικής απολογίας, ο κατηγορούμενος άρχισε να περιγράφει τη στιγμή της εν ψυχρώ δολοφονίας, ισχυριζόμενος ότι είχε προηγηθεί τσακωμός.
Κατηγορούμενος: Απώθησε το παιδί. Ξάπλωσα για να την πάρω αγκαλιά. Περίμενα ένα συγγνώμη για το παιδί. Με απωθούσε με το χέρι της. Τινάχτηκε και μου είπε πάλι «φύγε». Ανέβηκα πάνω της.
Πρόεδρος: Τι σκοπό είχατε όταν ανεβήκατε στο σώμα της;
Κατηγορούμενος: Να με ακούσει και να ηρεμήσει. Έμεινα πάνω στο σώμα της τέσσερα, πέντε λεπτά. Χρησιμοποίησα ένα μαξιλάρι. Θεώρησα ότι είχε λιποθυμήσει.
Πρόεδρος: Είσαστε πέντε λεπτά πάνω της με τα μαξιλάρια, βλέπετε ότι έχει χάσει τις αισθήσεις της… Πότε αντιλαμβάνεστε ότι είναι νεκρή;
Κατηγορούμενος: Όταν την είδα στο πρόσωπο.
Πρόεδρος: Δηλαδή την γυρίσατε;
Κατηγορούμενος: Δεν τη γύρισα. Είδα το προφίλ της. Είδα σφυγμούς και πριν από αυτό είδα τα μάτια ανοιχτά. Άρχισα να κλαίω, να τραβάω τα μαλλιά μου και να πηγαίνω πάνω κάτω στο δωμάτιο.
Τον…χτυπούσε αλλά το ανεχόταν
Ο κατηγορούμενος έδωσε «μάχη» για να αποδείξει ότι το έγκλημα δεν ήταν προμελετημένο, ότι έγινε εν βρασμώ κι ότι εμμέσως πλην σαφώς, η Καρολάιν ήταν εκείνη που τον προκάλεσε με τη συμπεριφορά της.
Κατηγορούμενος: Η Καρολάιν με χτυπούσε με κλωτσιές και μπουνιές. Υπήρχαν στοιχεία επιλοχίας κατάθλιψης. Και το δικαιολογούσα απόλυτα.
Πρόεδρος: Γιατί εσείς ήσασταν το υποκείμενο της βίας;
Κατηγορούμενος: Είναι ένα άνθρωπος που του είχαν πέσει πολλά και απότομα. Το μόνο που ήθελα είναι να βοηθήσω την σύντροφό μου.
Προτιμούσα να ξεσπάσει πάνω μου. Δεν το θεωρούσα προβληματικό.
Πρόεδρος: Ε, πώς δεν είναι προβληματικό να σας χτυπάει κάποιος;
Κατηγορούμενος: Μπορεί να νευρίαζε έντονα, να φώναζε αλλά μετά ζητούσε συγγνώμη.
Η συγκάλυψη του εγκλήματος
Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, περιέγραψε στη συνέχεια τα βήματα που ακολούθησαν της δολοφονίας και τον τρόπο συγκάλυψης του εγκλήματος.
Κατηγορούμενος: Για να πιστέψουν τη ληστεία, σκέφτηκα να κάνω κακό στο ζωάκι. Μετά σκέφτηκα να ανακατέψω τη βιβλιοθήκη. Τράβηξα το καλώδιο της κάμερας και έβγαλα την κάρτα μνήμης.
Πρόεδρος: Γιατί δεν βρέθηκαν αποτυπώματα;
Κατηγορούμενος: Όταν έβγαλα το παράθυρο, έβαλα τα γάντια της μηχανής.
Πρόεδρος: Γιατί επιλέξατε να βάλετε το βρέφος πάνω στη μητέρα της;
Κατηγορούμενος: Χαίρομαι που με ρωτάτε. Ήθελα να είναι το παιδί όσο το δυνατόν καλύτερα. Εκεί ήταν ασφαλές, δεν μπορούσε να πέσει. Τελευταία κίνηση ήταν να δεθώ με σπάγκο. Κατά λάθος δεν μπόρεσα να καλέσω με την πρώτη την αστυνομία.
Στον ενεστώτα σα να ζει…
Τα δάκρυα και η συγχώρεση που ζήτησε από τον Θεό δε συγκίνησαν την εισαγγελέα η οποία τον βομβάρδισε με διαδοχικές ερωτήσεις.
Εισαγγελέας: Βλέπω μια εργώδη προσπάθεια να θανατωθεί η Καρολάιν. Ακόμα και το μαξιλάρι σκοπό έχει να λειτουργήσει ηχομονωτικά.
Κατηγορούμενος: Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Θεώρησα ότι μπορούσα να απορροφήσω τις εξάρσεις της.
Εισαγγελέας: Είναι σαν να εθελοτυφλείτε.
Κατηγορούμενος: Έκανα ότι μπορούσα για να τη στηρίξω και με στεναχωρεί που το λέτε αυτό.
Εισαγγελέας: Μιλάτε στον ενεστώτα για άνθρωπο και ζώο που σκοτώσατε!
Κατηγορούμενος: Εκ παραδρομής…
Εισαγγελέας: Σε αυτά που σας ρωτώ απαντάτε με ένα ψυχρό συναίσθημα.
Κατηγορούμενος: Τον λόγο ύπαρξής μου τον έχασα πέρσι τέτοια μέρα.
Τη Δευτέρα θα εκδοθεί η απόφαση του δικαστηρίου, έχοντας προηγηθεί οι αγορεύσεις εισαγγελέα και δικηγόρων.
