Αίσθηση προκαλούν νέες αναφορές παθολογοανατόμων που είχαν εξετάσει τη Μαλένα και την Ίριδα, στην υπόθεση της Πάτρας που έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο. Μεταξύ άλλων, σημείωσαν πως είχαν αναφέρει ευρήματα για ασφυκτικό θάνατο των δύο κοριτσιών, τα οποία όμως δεν εκτιμήθηκαν από τους ιατροδικαστές. Για τις ραγδαίες εξελίξεις στην υπόθεση της Πάτρας μίλησε στην εκπομπή MEGA Καλημέρα ο ιατροδικαστής και πρόεδρος της Ιατροδικαστικής Εταιρείας, Γρηγόρης Λέων.
«Η κεντρική φιγούρα, ο κεντρικός πρωταγωνιστής μια ιατροδικαστικής διερεύνησης είναι ο ιατροδικαστής. Στέλνει τα ιστολογικά, στέλνει τα δείγματα, και λαμβάνει όλες τις απαντήσεις. Θα με συνέφερε να πω ότι ο καθένας έχει την ευθύνη του. Αλλά δεν είναι έτσι. Ο ιατροδικαστής είναι ο άνθρωπος που ξέρει αν ο θανών έχει λάβει κάποια τοξική ουσία ή όχι, γνωρίζει το τι αυτή μπορεί να προκαλέσει αν υπάρχει σε όργανα, ή τι άλλες βλάβες έχουμε σε όργανα, και είναι και ο μόνος που γνωρίζει τι είδες κατά τη νεκροψία – νεκροτομή. Ο ιατροδικαστής παίρνει τις αποφάσεις και έχει και την πλήρη γνώση ενός περιστατικού», σημείωσε ο κ. Λέων.
«Ο παθολογοανατόμος βλέπει κάποια δείγματα που έχουμε πάρει εμείς από τη νεκροτομή στο μικροσκόπιο. Ο ίδιος συντάσσει μια έκθεση που αφορά μόνο σε αυτά που είδε στο μικροσκόπιο, σε επίπεδο κυττάρου. Ο τοξικολόγος θα πάρει από εμάς το αίμα και τα ούρα, θα τα αναλύσει, και το μόνο που θα έχει δει θα είναι η δική του ανάλυση», εξήγησε.
«Έχουμε πει αρκετές φορές ότι αφού είχαν “κλειδώσει” οι αιτίες θανάτου στο πρώτο και δεύτερο περιστατικό με αυτά τα αίτια που ήταν παθολογικά, ποιος να διερευνήσει κάτι που είναι παθολογικό και μάλιστα “με τη βούλα”;», συνέχισε.
«Καλό θα ήταν οι δύο επιστήμονες να επικοινωνούν, ο ιατροδικαστής με τον παθολογοανατόμο. Εκεί θα λυνόταν η οποιαδήποτε απορία. Αν δεν υπάρξει τέτοια επικοινωνία, ο παθολογοανατόμος και ο τοξικολόγος, αφού παραδώσουν τις εκθέσεις τους, δε γνωρίζουν τι γίνεται με το περιστατικό, δε γνωρίζουν την εξέλιξη της αιτίας θανάτου και τι τελικά κατέγραψε ο ιατροδικαστής», πρόσθεσε ο κ. Λέων.
«Υπήρξε έλλειψη επικοινωνίας, και αυτό είναι σαφές. Όταν εκδίδει ένας παθολογοανατόμος την έκθεσή του, αν δεν ερωτηθεί, δεν ενοχλείται και ξανά. Στη δεύτερη υπόθεση φάνηκε ότι έχουμε αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις για τις επικοινωνίες που υπήρξαν μεταξύ της συναδέλφου που ανέλαβε την υπόθεση και της παθολογοανατόμου», κατέληξε ο κ. Λέων.
