Αυθεντικός, πληθωρικός, ροκ σταρ της εποχής του, αιώνιος έφηβος, σπουδαίος ερμηνευτής. Ο Σταμάτης Κόκοτας, ένας από τους τελευταίους σερ της πίστας, δεν είναι πια εδώ.
Ο τραγουδιστής, που το ‘66 ερμήνευσε το θρυλικό «Ένα μεσημέρι» του Σταύρου Ξαρχάκου, «έφυγε» το πρώτο ξημέρωμα του Οκτώβρη, στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύονταν.
«Πάρε τη ζωή όπως έρχεται» ήταν η στάση ζωής του Σταμάτη Κόκοτα, που έκανε αμέτρητες επιτυχίες, ταξίδια, απέκτησε γρήγορα αυτοκίνητα και έκανε φιλίες που έγραψαν ιστορία, όπως με τον Αριστοτέλη Ωνάση .
«Αναπολώ τα πάντα, σκέφτομαι τους συνθέτες, όλα, όλα τα θυμάμαι», είχε πει ο ίδιος.
Η πορεία του
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Στα 14 του χρόνια η μητέρα του, μια «χρυσή μάνα» όπως την αποκαλούσε, του έκανε δώρο μια κιθάρα. Και έτσι ξεκίνησαν όλα. Πήγε στο Παρίσι για να σπουδάσει ιατρική αλλά η συνάντηση με τον Σταύρο Ξαρχάκο καθόρισε την πορεία της ζωής του.
«Χρωστάω πάρα πολλά στον Ξαρχάκο, διότι εκείνος ανακάλυψε ‘τον Κόκοτα’, εκείνος με παρουσίασε στο ελληνικό κοινό», είχε πει.
Ο Σταμάτης Κόκοτας συνάντησε και ερμήνευσε και άλλους μεγάλους συνθέτες. Τον Καλδάρα, τον Ζαμπέτα, τον Σπανό, τον Χατζηνάσιο, τον Δήμο Μούτση.
«Ένας τραγουδιστής σταθμός στην ιστορία του τραγουδιού που όσα χρόνια και εάν περάσουν θα ακούγεται πάντα ευχάριστα. Ξεκίνησε από ένα τρίο, ήμουν μαζί του στο Green park. Θυμάμαι την καλοσύνη του, την αφέλειά του. Το μόνο που ήθελε ήταν να τραγουδήσει και να ανταποκριθεί ο κόσμος σε αυτήν την εμφάνιση», λέει ο συνθέτης Γιώργος Κατσαρός.
Το… σήμα κατατεθέν του
Ο Σταμάτης Κόκοτας είχε πει αρκετά «ναι» και πολλά «όχι» στη ζωή του, όπως το να ξυρίσει το σήμα κατατεθέν του, τις μακριές φαβορίτες του.
Ο bon viveur του ελληνικού τραγουδιού στα τέλη του ‘70 έκανε τεράστια επιτυχία με το θρυλικό τραγούδι «Γιε Μου» σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου. Φήμες της εποχής έλεγαν ότι ήταν γραμμένο για τον αδικοχαμένο γιο του Ωνάση, Αλέξανδρο.
«Ο Σταμάτης ήταν επί σειρά ετών πολύ φίλος με τον πατέρα μου τον Γρηγόρη με πολύ στενή συνεργασία, χρόνια συνεργασία με αγάπη. Είμαι πολύ θλιμμένος πολύ στενοχωρημένος. Ο Σταμάτης υπήρξε και θα είναι πάντα ένας από τους τελευταίους μεγάλους βράχους, μας γέμισε την ψυχή με τη μελωδία και τη φωνή του», λέει ο γιος του Γρηγόρη Μπιθικώτση.
«Τον θάνατο δεν τον φοβάμαι», έλεγε ο Σταμάτης Κόκοτας. «Πολλές φορές τον ξεπέρασα και πλέον δεν με φοβίζει». Ο άρχοντας του λαϊκού τραγουδιού άφησε παρακαταθήκη το σπουδαίο έργο του και πέρασε στην αιωνιότητα.
