Σοκάρουν οι λεπτομέρειες που έρχονται καθημερινά στη δημοσιότητα, για τη φρικτή δολοφονία στην Καβάλα του ενός έτους μωρού και της 30χρονης μητέρας του, από τον εν διαστάσει σύντροφο της.
Είναι οι φωτογραφίες ντοκουμέντο με τα σημάδια από τα τσιμπήματα των ψύλλων, στο κορμάκι του μωρού.
Του βρέφους που δολοφονήθηκε από τον πατέρα του, μπροστά στα μάτια της μητέρας του, στη Λεκάνη Καβάλας. Αυτά τα σημάδια ήταν μία από τις αιτίες των συχνών καβγάδων του ζευγαριού. Η Άννα συνειδητοποιούσε ότι δεν μπορεί να ζει ένα βρέφος σε τέτοιες συνθήκες.
«Δυο με τρεις ώρες το έπαιρνε και το επέστρεφε με ψύλλους και βρώμικο. Ήταν η βασική αλλά όχι η μόνη αιτία ρήξης…. Κάθε φορά το επέστρεφε με ψύλλους», ανέφερε η δικηγόρος
Ο κτηνοτρόφος δεν ήταν διατεθειμένος να αλλάξει τον τρόπο ζωής του ούτε για χάρη του παιδιού.
Το μοιραίο λεύκωμα
Ένα λεύκωμα που έγραψε η Άννα για το αγαπημένο της χωριό, τη Λεκάνη, ήταν η αφορμή να γνωρίσει και να ερωτευτεί τον μετέπειτα δολοφόνο της.
Έτσι παρουσιάζε τον δράστη στο λεύκωμα: «Ο Λάμπης είναι 51 ετών και στην τρίτη γενιά βοσκών προβάτων και κατσικιών. Είναι μόνος του υπεύθυνος για πάνω από 1.000 ζώα. Το πρωί διανέμει σχεδόν 300 κιλά ζωοτροφών.
Ο χειμώνας μπορεί να είναι δύσκολος στα βουνά κάτω από τους μείον 20 βαθμούς και το χιόνι μέχρι το γόνατο. Ο Λάμπης δεν έχει μία μέρα ελεύθερη όλο το έτος. Πρέπει να πάει στα ζώα καθημερινά».
Μετά τη διπλή δολοφονία, το φως της δημοσιότητας βλέπουν διαρκώς νέα στοιχεία. Η Άννα όμορφη, έξυπνη, μορφωμένη γοητεύτηκε από ένα διαφορετικό τρόπο ζωής, από τη ζωή στη φύση.
Οι καλές μέρες όμως τελείωσαν γρήγορα.
«Τέρας, το είδα στη βάφτιση, τον προστάτευε», δήλωσε η ξαδέρφη του θύματος.
Η Άννα τον προστάτευε σε φίλους και συγγενείς …. Το τελευταίο διάστημα όμως, οι απειλές άρχισαν να πληθαίνουν και άρχισε να μοιράζεται τους φόβους της και να λαμβάνει πάντα τα μέτρα της πριν τον συναντήσει.
Δεν ήθελε να φύγει στη Γερμανία, ήθελε να μείνει στο χωριό. Μόλις είχε νοικιάσει ένα καινούριο σπίτι καθαρό έτσι όπως έπρεπε να μεγαλώνει ένα μωρό στο θολωμένο μυαλό του κτηνοτρόφου όμως… δεν υπήρχε τίποτα πέρα από τα δικά του θέλω. Και αποφάσισε να δώσει τέλος. Ένα τέλος χωρίς επιστροφή.
