Δεν έχουν τέλος οι καταγγελίες για κακοποιήσεις ανηλίκων στην «Κιβωτό του Κόσμου», με πρώην τροφίμους να καταγγέλλουν πλέον τα όσα δεινά ζούσαν σε δομές της Οργάνωσης.
Οι τιμωρίες, η «συνέπεια» όπως την ονόμαζαν στην «Κιβωτό», ήταν καθημερινό φαινόμενο για τα αγόρια και τα κορίτσια που ήταν πιο «άτακτα» από τα υπόλοιπα παιδιά.
«Ήμουν κλειδωμένη 3 μήνες σε ένα δωμάτιο»
Μία από κοπέλες που είχε υποστεί «συνέπεια», μιλάει στο MEGA:
«Είμαι 20 ετών τώρα. Πήγα στην Οργάνωση από τα 12 έτη μου μέχρι και την ενηλικίωσή μου. Δεν μπορώ να πω άσχημα πράγματα γιατί πέρασα σχετικά καλά. Υπήρχαν οι τιμωρίες, πράγματα που δε μας άρεσαν. Δεν είχα βιώσει ποτέ κάποια κακοποιητική συμπρόφερα από την άποψη του ξυλοδαρμού, ούτε σεξουαλική παρενόχληση, αλλά επειδή δεν ήμουν από τα ήσυχα παιδιά, είχα και εγώ τις τιμωρίες μου».
Όπως λέει η Σοφία:
«Η πιο αξέχαστη ήταν μια τιμωρία – συνέπεια στην οποία ήμουν κλειδωμένη για 3 μήνες στο δωμάτιό μου και έβγαινα και τηρούσα ένα συγκεκριμένο ωράριο. Ήμουν γύρω στα 15, η καθημερινότητά μου ήταν απλή, σηκωνόμουν 11.00 το πρωί, έτρωγα πρωινό, πήγανε έκανα την εργασία μου η οποία ήταν στην κουζίνα, ή θα μαγείρευα ή θα καθάριζα.
Από τις 15.00 μέχρι τις 17.00 επέστρεφα στο δωμάτιό, έτρωγα εκεί κλειδωμένη, και από 17.00 μέχρι τις 23.00 το βράδυ η ίδια εργασία στο ίδιο πόστο. Μετά τις 23.00 με κλείδωναν πάλι στο δωμάτιο. δεν επικοινωνούσα με άλλα παιδιά».
«Βρέθηκα συνένοχη»
Όσο για τον λόγο που μπήκε τιμωρία:
«Είχε γίνει κάτι ανάμεσα σε άλλους τροφίμους που ήταν εκεί. Εγώ γνώριζα τι συνέβαινε άλλα δεν είπα κάτι στους υπευθύνους και χωρίς να θέλω να εμπλακώ έγινα ξαφνικά συνένοχος».
Ο αδερφός της 20χρονης σήμερα κοπέλας βρίσκεται σε δομή της Οργάνωσης της Πωγωγιανής.
«Έχω κάποια επαφή κυρίως μέσω social media. Είχε τύχει να τον δω κάποια στιγμή αλλά το είχαμε κανονίσει σαν κρυφά και από τότε δεν τον έχω ξανασυναντήσει».
