Η Ελένη Καγιάβα και ο Γιώργος Μάσσιας ήταν οι σημερινοί καλεσμένοι της Ελένης Μενεγάκη και μίλησαν για την απόφασή τους να δωρίσουν τα όργανα του γιου τους, Δημήτρη, τον οποίον έχασαν πριν 14 χρόνια, από άγνωστη αιτία.
«Ο πόνος δεν περνάει ποτέ. Απλά βρίσκεται δίπλα σου. Εμείς έπρεπε να τον βάλουμε δίπλα μας γιατί έχουμε άλλα δύο παιδιά» είπε η Ελένη Καγιάβα μιλώντας για τον πόνο της απώλειας.
Ερωτώμενοι για την μεγαλόψυχη απόφασή τους να δωρίσουν τα όργανα του γιου τους Δημήτρη, ο Γιώργος Μάσσιας απάντησε: «Δεν ήταν ακαριαία η απόφαση, είχαμε δυόμιση μέρες στη διάθεσή μας για να αποφασίσουμε. Σύμφωνα με τις ιατρικές ενημερώσεις που είχαμε μπορούσαμε εύκολα να καταλάβουμε ότι δυστυχώς θα βρισκόμασταν στη δύσκολη θέση να χάσουμε το παιδί».
Όπως ανέφεραν η απόφασή τους για τη δωρεά ήταν ταυτόχρονη και δεν πρόλαβαν να τη συζητήσουν με κανέναν άλλον.
«Το μόνο που χρειάζεται σε αυτήν την περίπτωση είναι να είναι λίγο ρεαλιστής και να συγκρατήσει τη λογική και τη ψυχραιμία του για να μπορέσει να πάρει μία τέτοια απόφαση. Πρέπει να το κάνει γνωρίζοντας από πριν πως με την κίνησή του αυτή κάποιοι συνάνθρωποι, κάποιες οικογένειες θα αποκτήσουν ξανά ελπίδα για τη ζωή» σημείωσε ο κ. Μάσσιας.
Στην ερώτηση εάν θα ήθελαν να γνωρίσουν τους λήπτες των οργάνων, η κα Καγιάβα είπε πως ναι, αν και θα της αρκούσε να μάθει πως είναι καλά.
Το ζευγάρι έτυχε να γνωρίσει έναν από τους τρεις λήπτες μέσω του facebook.
«Δεν μπορώ να το περιγράψω, ήταν πολύ δυνατά τα συναισθήματα όταν είδα τον άνθρωπο αυτόν. Προφύλαξα την Ελένη, έκανα το πρώτο ραντεβού μόνος μου, γιατί όπως ξέρουμε, μία μητέρα είναι μια μητέρα και ήταν συγκλονιστικό αυτό το πρώτο ραντεβού» περιέγραψε ο Γιώργος Μάσσιας.
Τόνισε μάλιστα πως η αξία της δωρεάς οργάνων γίνεται απτή εάν έρθεις σε επαφή με έναν λήπτη.
Θυμάται πως στο ραντεβού τους, ο λήπτης δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει και του μίλαγε στον πληθυντικό κάτι που συνεχίζει ακόμη και σήμερα, παρ’ όλο που έχουν αναπτύξει φιλικές σχέσεις.
Σε ό,τι αφορά το μεταξύ τους κομμάτι και τι ήταν αυτό που τους κράτησε ενωμένους, απαντούν πως ήταν ο δεύτερος γιος τους, που τότε ήταν δύο ετών. «Η καθημερινότητα, οι δυσκολίες και οι χαρές της ζωής σε κάνουν να το ξεπερνάς, που δεν το ξεπερνάς, το κουβαλάς πάντα μαζί σου στο μυαλό και την καρδιά».
Αναφέρουν πως πέραν των δύο παιδιών τους, βασικό στοιχείο που τους κράτησε δεμένους ήταν και είναι η πολυετής σχέση τους αλλά και η ποιότητα αυτής.
«Πιστεύω πως όταν κάποιος φεύγει, αυτό που φεύγει είναι η ψυχή του, το σώμα μας είναι το σπίτι της, όταν αυτή φεύγει τα όργανα μένουν εδώ, οπότε γιατί να μην δοθούν σε κάποιον που η ζωή του κρέμεται από μία κλωστή;» κατέληξε η Ελένη Καγιάβα.
