Η Άννα Κανδαράκη είναι κλινική ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια και διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής Αθηνών και συζήτησε με την Ελένη για τις δυσκολίες που μπορεί να βιώνει σήμερα μια γυναικά, η οποία έγινε πρόσφατα μητέρα.
Η Άννα Κανδαράκη αρχικά ανέφερε για την γονεϊκότητα: « Το παιδί δεν είναι παυσίλυπον ούτε φάρμακο για κανέναν και για τίποτα. Έχει μεγάλη σημασία το ζευγάρι να κοιτάει στην ίδια «κατεύθυνση».
Όταν η γονεϊκότητα δεν είναι κοινή απόφαση του ζευγαριού μπορεί να οδηγήσει και σε συγκρούσεις στην μετέπειτα ζωή τους.
Και τόνισε η κα Καναδαράκη ότι γονεϊκότητα πρέπει να είναι αμοιβαία επιθυμία.
Σχετικά με την επιλόχειο κατάθλιψη σημείωσε: « Είναι η μεγαλύτερη παγίδα που περνάει μία γυναίκα που μπαίνει σε αυτή την περίοδο, την περιγεννητική, γίνονται σημαντικές βιολογικές, ορμονικές και ψυχικές αλλαγές, οπότε είναι αναμενόμενο. Γυναίκες που δεν έχουν καμία ψυχική δυσκολία στο παρελθόν μπαίνοντας σε αυτή την περίοδο περίπου το 15 με 20% των γυναικών θα εμφανίσει κάποια ψυχική δυσκολία».
Στο τι πυροδοτεί αυτή την ψυχική κατάσταση της γυναίκας στην συγκεκριμένη φάση της ζωής της, η κλινική ψυχολόγος εξήγησε ότι με την μητρότητα πάρα πολύ συχνά «πέφτουμε» στην παγίδα να εναποθέσουμε τα πάντα εκεί.
«Οι σύντροφοι των γυναικών θα πρέπει να δημιουργήσουν κυρίως ένα συναίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης σε αυτές, γιατί αρκετές μητέρες με επιλόχειο κατάθλιψη νιώθουν αναξιότητα», τόνισε η κα Κανδαράκη.
Η Μαρία Στραγαλινού, βοηθός μητρότητας προγεννητικού πένθους, εξηγεί την μοναξιά που βιώνει μια γυναικά στην προγεννητική απώλεια, περιγράφει ποσό μη αποδεκτά είναι τα συναισθήματά της από τον περίγυρο και ποια είναι η βοήθεια που προσφέρει η ίδια.
Συγκεκριμένα ανέφερε: « Οι βοηθοί μητρότητας προγεννητικού πένθους είναι άνθρωποι που στηρίζουν ψυχικά και συναισθηματικά μία γυναίκα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της εγκυμοσύνης. Εγώ ειδικεύομαι στο περιγεννητικό πένθος. Σε απώλειες εγκυμοσύνης, σε νεογνική απώλεια και περιπτώσεις υπογονιμότητας».
Η κα Στραγαλινού είπε ότι οι συναντήσεις μαζί της είναι μία πρώτη «αγκαλιά» μετά την απώλεια. Η ίδια αποφάσισε να γίνει βοηθός μητρότητας το 2017 όταν βίωσε κι εκείνη μία απώλεια εγκυμοσύνης.
Συμβούλευσε η βοηθός μητρότητας: «Καλό είναι να μη λέμε φράσεις όπως ” μη στεναχωριέσαι έχεις κι άλλο παιδί” ή ” ήταν θέλημα Θεού”».
«Το περιγεννητικό πένθος θεωρείται ταμπού, αλλά και στις περιπτώσεις των αμβλώσεων το ταμπού είναι διπλό. Νιώθεις ότι επειδή ήταν δική σου η επιλογή δεν έχεις δικαίωμα ούτε να πενθήσεις», κατέληξε η Μαρία Στραγαλινού.