Δέκα ημέρες μετά τον συγκλονιστικό σεισμό που ισοπέδωσε 10 επαρχίες της Τουρκίας συνεχίζονται οι διασώσεις εγκλωβισμένων κάτω από τα συντρίμμια.
Στο ισοπεδωμένο Χατάϊ η ελπίδα παραμένει ζωντανή. 228 ώρες μετά την κατάρρευση της πολυκατοικίας που έμενε η Έλα, μητέρα δύο κοριτσιών, καταφέρνει να καταρρίψει κάθε ρεκόρ επιβίωσης.
Οι διασώστες από την Αργεντινή νιώθουν υπερήφανοι για ένα ακόμα λόγο. Καταφέρνουν και ανασύρουν και τις δύο κόρες της που ήταν κυριολεκτικά θαμμένες ζωντανές δίπλα της.
«Tρεις άνθρωποι ανασύρθηκαν από τα χαλάσματα αυτού του κτιρίου. Δύο ήταν παιδιά. Πιστεύουν ότι υπάρχουν και άλλα σημάδια ζωής σε αυτό το κτήριο και θα συνεχίσουν», περιγράφει το BBC.
Σχεδόν την ίδια στιγμή απεγκλωβίζεται και ένα 13χρονο κορίτσι. Οι μαρτυρίες των ανθρώπων που έζησαν τον εφιάλτη του σεισμού και παρέμειναν στο σκοτάδι για μέρες κόβουν την ανάσα.
«Eπειδή είμαι διαβητικός, πάντα είχα φάρμακα στο κομοδίνο με ένα μπουκάλι νερό. Όλα έπεσαν προς το μέρος μου. Κάποια στιγμή το νερό τελείωσε. Μετά συγχωρήσεως, ούρησα μέσα στο μπουκάλι και το άφησα να κρυώσει. Έτσι σώθηκα».
Συρία
Μία γυναίκα από τη Συρία περιγράφει πως σώθηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή πριν πέσει η πολυκατοικία.
«Δεν ξέρω πως κατάφερα να βγω από το σπίτι, έμενα στον έκτο όροφο. Μόλις βρήκα την πόρτα του κτιρίου, κοίταξα πίσω μου και η πολυκατοικία κατέρρευσε. Ο σύζυγος μου λιποθύμησε. Νοσηλεύτηκε αλλά τώρα μένουμε στο δρόμο».
Πριν από δέκα χρόνια χιλιάδες Σύριοι πολίτες έκαναν ουρές στα σύνορα για να έρθουν στην Τουρκία να χτίσουν μια νέα ζωή εξαιτίας του εμφυλίου στη χώρα τους .
Μέσα σε μία στιγμή η ζωή τους έγινε συντρίμμια και σχηματίζουν πάλι ουρές για να γυρίσουν πίσω στην πατρίδα.
Νιώθουν ότι σαν να μην έχουν καμία καμία πατρίδα αφού και οι Τούρκοι με όλους τους τρόπους τους δείχνουν ότι είναι ανεπιθύμητοι.
«Χάσαμε το σπίτι μας. Προσπαθήσαμε να βρούμε άλλο μέρος να μείνουμε αλλά συνεχώς μας διώχνουν και μας λένε να επιστρέψουμε στη Συρία. Να μείνω στο δρόμο με τα παιδιά μου; Πού να πάω;»
Η τουρκική κυβέρνηση τους ανακοίνωσε ότι έχουν δικαίωμα να επιστρέψουν στην Τουρκία μετά από δύο μήνες.
Δεν έχει μείνει πλέον τίποτα για να τους περιμένει παρά μόνο μία πόλη – φάντασμα.