Έχουν περάσει 14 ημέρες από το μοιραίο βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου, όταν ο χρόνος σταμάτησε στα Τέμπη και η χώρα βίωσε τη μεγαλύτερη σιδηροδρομική τραγωδία της ιστορίας της.
Δύο εβδομάδες από την τραγωδία των Τεμπών ακόμα πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα. Λάθος άνθρωποι σε λάθος θέσεις, συστήματα εκτός λειτουργίας, ελλείψεις σε προσωπικό, διάλογοι της ντροπής μεταξύ των σταθμαρχών μέσω ασυρμάτων.
57 οικογένειες θρηνούν τους νεκρούς τους και ζητούν δικαίωση.
Ο 55χρονος ελεγκτής της μοιραίας αμαξοστοιχίας Intercity 62 Γιάννης Τζοβάρας διαισθανόταν πως κάτι κακό θα συμβεί κάποια στιγμή λόγω των προβλημάτων ασφαλείας.
«Θέμα ασφάλειας υπήρχε σίγουρα. Έλεγε είναι δύσκολο και κάποια στιγμή θα γίνει ατύχημα κτλπ. Το βασικότερο που τον ενοχλούσε ήταν ο μη επαρκής αριθμός προσωπικού. Αυτό ήταν το βασικό του όσες φορές κουβεντιάσαμε. Κανείς μα κανείς δεν είπε ότι φταίει μόνο ο σταθμάρχης. Σίγουρα φταίνε πάρα πολλοί», δήλωσε ο κουνιάδος του Γιάννη Τζοβάρα.
Ο 59χρονος σταθμάρχης ήταν σίγουρα άπειρος και αδαής. Ποιος θα μπορούσε όμως να ρίξει την ευθύνη αποκλειστικά και μόνο σε εκείνον όταν φαίνεται πως τίποτα δε λειτουργούσε σωστά;
«Δεν μου λέει κάτι ο σταθμάρχης ο σταθμάρχης θα μπορούσε να σκοντάψει να πέσει κάτω να λιποθυμήσει να πάθει έμφραγμα να του επιτεθούν και να τον ληστέψουν τα μέτρα ασφαλείας είναι μέτρα ασφαλείας. Είναι δυνατόν δύο τρένα να κινούνται σε αντίθετες κατευθύνσεις και να μην υπάρχει επαφή να μην υπάρχει επικοινωνία ονοματοδοσία στα τρένα ένα σύστημα παρακολούθησης έστω.. Είναι αδιανόητο αυτό που μας συνέβη», δήλωσε ο σύζυγος της Ελένης Δουρμίκα.
Η Γεωργία Σιμερίδου εργάζεται ως υπάλληλος στην καθαριότητα του ΟΣΕ. Έχει δει κι έχει ακούσει πολλά.
«Τα μηχανήματα που χρησιμοποιούν στο σταθμαρχείο είναι παμπάλαια σας λέει κάτι αυτό; Ο ασύρματος και το τηλέφωνο, τα μηχανήματα είναι πολύ παλιάς τεχνολογίας. Ο πίνακας ελέγχου υπολειτουργεί είναι δυνατόν από ένα κλειδί που δεν γύρισε ο σταθμάρχης να φύγουνε 57 ζωές; Σβήνανε τα φώτα ακούγανε μουσική,λαϊκή. Το έβλεπα περνούσα από εκεί έξω αφού περίμενα το τραίνο το 62 να έρθει», δήλωσε.
«Ήταν δολοφονία»
Δολοφόνησαν το παιδί μου λέει η μητέρα της 22χρονης Αφροδίτης Τσιωμά που βρήκε τραγικό θάνατο.
«Όλοι φταίξανε. Το θέμα είναι το παιδί μου, εγώ θέλω το παιδί μου. Μπορούν να μου το φέρουνε; Αυτό θέλω να μου φέρουν το παιδί μου».
«Συγγνώμη που έζησα»
Από την άλλη όσοι επέβαιναν στο μοιραίο Intercity 62 και κατάφεραν να βγουν ζωντανοί ακόμα δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν το πώς επέζησαν. Μνήμες νωπές και ψυχικά τραύματα που δύσκολα επουλώνονται.
Η Ελίνα, επιβάτης του 3ου βαγονιού, μιλά στο MEGA και συγκλονίζει.
«Συγγνώμη που έζησα. Πρώτη μέρα έξω από το σπίτι. Πρώτη ημέρα ήρθα για δουλειά. Όλα είναι ίδια, ο ήλιος, ο ήχος της θάλασσας, ο κόσμος που συνεχίζει κανονικά τη ζωή του. Για μένα όμως τίποτα δεν είναι το ίδιο. σωματικά οι γιατροί είπαν ότι σε δύο μήνες θα είμαι καλά και λειτουργική. Ψυχικά μπορεί να μας απαντήσει κάποιος υπεύθυνα, πότε θα φύγει αυτό το βάρος από πάνω μας;», είπε η Ελίνα.
Για εκατοντάδες οικογένειες ο χρόνος έχει παγώσει στα Τέμπη. Τραυματίες προσπαθούν να επουλώσουν τις πληγές σε σώμα και ψυχή, την ώρα που οι συγγενείς θυμάτων προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν πως ο άνθρωπος τους δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ.
Την Παρασκευή καλούνται σε απολογία ο επιθεωρητής και οι δύο σταθμάρχες
Γρήγορα κινούνται τα πράγματα στο επίπεδο της δικαιοσύνης καθώς σήμερα είχαμε τρείς κλήσεις προσώπων για να καταθέσουν ως κατηγορούμενοι που αντιμετωπίζουν τις ίδιες κατηγορίες με τον σταθμάρχη.
Συγκεκριμένα, πρόκειται για τον επιθεωρητής και για τους δύο απογευματινούς σταθμάρχες.
Σύμφωνα με την ποινική δίωξη που τους ασκήθηκε, οι δύο σταθμάρχες αντιμετωπίζουν τις ίδιες κατηγορίες γιατί έφυγαν νωρίτερα και ο επιθεωρητής γιατί έβαλε έναν άπειρο σταθμάρχη σε νυχτερινή βάρδια, που έπρεπε να διαχειριστεί 9 αμαξοστοιχίες.
