Ο Γιάννης Στάνκογλου μίλησε στο «Χαμογέλα και Πάλι!» για την ζωή του, αλλά και για τα επαγγελματικά του.
Ο ηθοποιός μίλησε για το θέατρο και τον «Οιδίποδα».
«Δεν ξέρω εάν ο “Οιδίποδας” είναι πιο εύκολος από τον “Προμηθέα”, δεν έχω μπει ακόμα σε τέτοιο βάθος. Δεν είναι τυχαίο που το έχει πάρει ο Αριστοτέλης στο “Περί Ποιητικής” και το αναλύει. Όλοι έχουν επηρεαστεί από αυτό το έργο, όχι μόνο θεατρικοί συγγραφείς αλλά και ψυχολόγοι, φιλόσοφοι. Είναι ένα έργο που είναι πηγάδι γνώσης, μάθησης, ερωτήσεων. Έχω κάνει στη σχολή Οιδίποδα, όπως και τον Προμηθέα. Μου αρέσει πολύ το αρχαίο δράμα, θα ήθελα να κάνω κάθε καλοκαίρι ένα έργο. Έχω ξεκινήσει μία διαδικασία μάθησης για το έργο, έξω από το έργο, διαβάζω αναλύσεις. Τον κυνήγησα τον “Οιδίποδα”. Στην Επίδαυρο η παράσταση έχει να κάνει με τον λόγο, την φωνή, το εκτόπισμα και με την αλήθεια. Θα χρησιμοποιήσουμε μάσκες, ιδιαίτερες μάσκες», είπε αρχικά ο Γιάννης Στάνκογλου.
Για το καστ του «Οιδίποδα» ανέφερε πως, «Θα είναι η Άννα Μάσχα που θα κάνει την Ιοκάστη, ο Γιάννης Νταλιάνης τον Κρέοντα, ο Χρήστος Μαλάκης τον Τειρεσία. Ο Φώτης Σιώτας θα παίζει μουσική live έχει γράψει και την μουσική του Προμηθέα. Έχει φτιαχτεί μία πολύ δυνατή ομάδα, η μετάφραση είναι του Γιώργου Μπλάνα. Θα ξεκινήσουμε Μάιο πρόβες, παραστάσεις θα κάνουμε πρεμιέρα τον Ιούλιο στη Θεσσαλονίκη και ακολουθεί η Επίδαυρος στις 25-26 Αυγούστου. Είμαι χαρούμενος που θα βρεθώ άλλο ένα καλοκαίρι στην Επίδαυρο».
Για την «αντισυμβατική» πλευρά του, αποκάλυψε πως «δεν έχει να κάνει με τη διπλή ζωή, έχει να κάνει με την δική μου προσωπικότητα και πώς θέλω να κάνω τα πράγματα. Δεν θέλω να εξαρτώμαι από άλλα γύρω και πάνω μου. Θέλω να ορίζω αυτό που θέλω να κάνω. Ήμουν σίγουρος γι’ αυτό που ήθελα να κάνω αλλά με πολλές ανασφάλειες. Αυτοπεποίθηση από την άποψη ότι θέλω να το κάνω, προσπαθούσα να την έχω. Ό,τι έχω κάνει στη ζωή μου το έχω κάνει με πολλές ανασφάλειες, είναι ένα στοιχείο της δουλειάς μας».
Για την πατρότητα δήλωσε πως, «δεν είμαι αυστηρός, νομίζω γίνομαι αυστηρός εκεί που χρειάζεται αλλά έχω την τύχη, αλλά δεν έχει να κάνει μόνο με την τύχη έχει να κάνει και με τον τρόπο που μεγαλώσαμε τα παιδιά μαζί με την μαμά των παιδιών. Έχουμε δύο παιδιά που είναι ώριμα και το καλό θέλουν να κάνουν, και δεν χρειάζεται να τους κυνηγάς. Πολλά με τρομάζουν γενικά, ειδικά με όσα γίνονται, και με το τρένο και στην κοινωνία και γενικώς. Όποτε μου δίνεται η δυνατότητα μιλάω, και στους δρόμους μπορώ να βρεθώ γι΄αυτόν τον λόγο. Δεν θέλω να μεγαλώσουν σε μία κοινωνία που να υπάρχουν εξαιρέσεις, θέλω να υπάρχει σύστημα και μέσα σε αυτό να είναι όλοι εξαίρεση με κάποιον τρόπο, να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, και να ξέρουν για ποιον λόγο βρίσκονται σε όποια θέση».
