Ο δεύτερος γύρος των εκλογών στην Τουρκία προκάλεσε αναταράξεις στο Χρηματιστήριο της Κωνσταντινούπολης ενώ τα δυτικά ΜΜΕ σχολιάζουν τη διάψευση των δημοσκοπήσεων.
Ξανά στις κάλπες θα οδηγηθούν την Κυριακή 28 Μαΐου οι Τούρκοι πολίτες, καθώς ούτε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ούτε ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου κατάφεραν να συγκεντρώσουν το επιθυμητό 50% που θα τους έδινε τη νίκη από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στην Τουρκία.
Παρά τις «προβλέψεις» της πλειοψηφίας των δημοσκοπήσεων που «έβλεπαν» νικητή του πρώτου γύρου τον ηγέτη της Εθνικής Συμμαχίας, ο Ερντογάν αποδεικνύεται επτάψυχος και οριακά δεν κέρδισε από τον πρώτο γύρο το «εισιτήριο» για ακόμη μια προεδρική θητεία.
Η πρόβλεψη που δεν είχε γίνει από κανέναν είναι ότι ο Ερντογάν θα κατάφερνε να πάρει και την Βουλή. Χαρακτηριστική είναι η επικράτησή του στο σεισμόπληκτο Καχράν-μαράς με 75%, ενώ την Κωνσταντινούπολη την έχασε μόλις με μία μονάδα διαφορά.
Καταρρέει η οικονομία
Την ίδια στιγμή, μεγάλη ανησυχία επικρατεί στη γείτονα σε ό,τι αφορά την οικονομία της χώρας.
Ο κόσμος, εν’ αναμονή της δεύτερης κάλπης, εκφράζει σοβαρούς πλέον φόβους αφού πολίτες που πήγαν στα ATM για να βγάλουν λεφτά βρέθηκαν προ εκπλήξεως, την ώρα που φωνάζει η αντιπολίτευση ότι «έρχονται τα capital controls».
Αυτό που συμβαίνει, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Ανδρέα Ρομπόπουλο, είναι ότι ελήφθη μία απόφαση πριν από δύο μήνες με στόχο να περιοριστούν τα δάνεια σε τουρκικές λίρες, διότι οι επιχειρηματίες που γνωρίζουν ότι η τουρκική λίρα κατρακυλά και να έχουν χρήματα παίρνουν όσα δάνεια μπορούν σε τουρκικές λίρες, καθώς η υποτίμηση της λίρας θα ξεχρεωθεί σε ευρώ και θα κερδίσουν.
Ο μόνος περιορισμός που επιβλήθηκε στις κάρτες είναι η αγορά σε χρυσό πάνω από το 30% του ορίου της κάρτας.
Κιλιτσντάρογλου ή Ερντογάν συμφέρει την Ελλάδα;
Ο διεθνολόγος, Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος, μίλησε στο «MEGA Σαββατοκύριακο» για τα αποτέλεσμα του πρώτου γύρου εκλογών στην Τουρκία, αλλά και ποιο αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι πιο κοντά στα ελληνικά συμφέροντα.
«Όποιος κι αν εκλεγεί στην Ελλάδα υπάρχουν δύο θέματα. Το ένα θέμα είναι ότι η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, ειδικά το δόγμα της ”Γαλάζιας Πατρίδας” χτίζεται από την δεκαετία του ’70, δεν εγκαταλείπεται ούτε από τον Ερντογάν ούτε από τον Κιλιτσντάρογλου. Το δεύτερο θέμα, και το πιο προβληματικό είναι ότι αυτή την στιγμή στην Τουρκία βάσει αποτελεσμάτων πια κι όχι δημοσκοπήσεων το 1/4 των ψηφοφόρων έχει ψηφίσει κάποιο ακραίο εθνικιστικό κόμμα, αυτό σημαίνει ότι όποιος κι αν εκλεγεί την επόμενη μέρα θα έχει ένα εθνικιστικό δεκανίκι που θα καθορίζει την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας την επόμενη μέρα».
Μία πιθανή επανεκλογή του Ερντογάν συνοδεύεται με απειλητικές διαθέσεις ή νέα σελίδα στις σχέσεις με την Ελλάδα;
Ο διεθνολόγος εξήγησε ότι προεκλογικά ο Ερντογάν προσπάθησε να χαμηλώσει τους τόνους τόσο με την Ελλάδα όσο και με την Δύση και τις ΗΠΑ, ωστόσο κάποιοι υπουργοί του φαίνεται να το ξεχνούν, όπως ο Σοϊλού.
Ειδικότερα ο τούρκος υπουργός Εσωτερικών έκανε λόγο για εντολή να διασπείρουν τον τρόμο στην Τουρκία κούρδοι πρόσφυγες (τρομοκράτες κατά την Άγκυρα) από το Λαύριο. Ανέφερε μάλιστα ότι υπάρχουν πληροφορίες ότι οι Κούρδοι από το στρατόπεδο του Λαυρίου στην Ελλάδα, θα έμπαιναν στην Τουρκία για να προκαλέσουν ταραχές και χάος την ημέρα των εκλογών, αν κέρδιζε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και έχανε ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης, τον οποίο υποστηρίζουν οι Κούρδοι ψηφοφόροι.
Κατόπιν ο κ. Δεσποτόπουλος εξήγησε: «Υπάρχουν δύο θέματα, το άμεσο είναι ότι σε δύο εβδομάδες η Τουρκία θα έχει μπει σε μία κανονικότητα πολύ πιθανόν με μία ισχυρή κυβέρνηση, εμείς εδώ θα έχουμε κατά πάσα πιθανότητα μία υπηρεσιακή κατάσταση, βάσει των δημοσκοπήσεων, αυτό είναι ανησυχητικό».
Σε μία πιθανή επαναπροσέγγιση μεταξύ ΗΠΑ – Τουρκίας ο διεθνολόγος εκτιμά: «Εάν υπάρχει μία επαναπροσέγγιση ΗΠΑ και Τουρκίας, τότε η Τουρκία αντισταθμιστικά θα αρχίσει να ζητάει πράγματα, είναι η γνωστή τακτική των Τούρκων. Εμείς θα πρέπει να έχουμε τεταμένη την προσοχή μας και την επόμενη μέρα, όποια κυβέρνηση κι αν αποφασίσει ο ελληνικός λαός, πρέπει οπωσδήποτε να συνεχιστεί η ενίσχυση της αποτροπής, αυτό είναι το βασικό όπλο απέναντι σε μία εμφανώς αναθεωρητική δύναμη».
