Με ένα κινητό τηλέφωνο στα χέρια, μπροστά από τραπεζάκι που έχει στηθεί για τον αγιασμό ενός ακόμα νεότευκτου πλοίου. Είναι γνωστός στους περισσότερους.
Βρισκόμαστε στο 2011, λίγες μόνο μέρες μετά τον θάνατο του Προκόπη Καρνέση που είχε συντρίψει την οικογένεια. Ο αδερφός του, Σπύρος, που κινεί τα νήματα του ομίλου είναι συγκινημένος και το δείχνει.
Είναι μια από τις δυσκολότερες περιόδους της ζωής του και ο «Άρης» είναι ένα από τα άτομα που ήθελε κοντά του.
Είναι τα δύσκολα χρόνια που η χώρα βρίσκεται στο σκοτεινό τούνελ των μνημονίων. Οι μέρες ταραχών, με τα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα να είναι διαδοχικά.
Η κρίση δεν φρέναρε τον ναυτιλιακό όμιλο του Σπύρου Καρνέση. Με σωστές αποφάσεις οι επιτυχίες συνεχίζονταν και τα κέρδη του ομίλου αυξάνονταν.
Στον αγιασμό του συγκεκριμένου πλοίου, δίνει το παρών και η Δέσποινα Καρνέση που δεν καταγράφεται από τις κάμερες.
Λίγα χρόνια νωρίτερα, μαζί με την αδερφή της, Μαρία, υποδέχονταν τους υψηλούς προσκεκλημένους. Ο Άρης βρισκόταν μαζί τους, πολύ κοντά σε υπουργούς της τότε κυβέρνησης.
Το 2004 να συζητάει με μέλη της οικογένειας Καρνέση και να ποζάρει μαζί τους, με ένα πλατύ χαμόγελο και 11 χρόνια μετά, σε αυτό το πλάνο λίγο πριν ξεκινήσει ο αγιασμός.
Ο Σπύρος Καρνέσης κάνει ένα μίνι απολογισμό μπροστά στις κάμερες και εμφανίζεται σίγουρος πως οι επιτυχίες της εταιρείας του θα συνεχιστούν.
Κανείς τότε δεν μπορούσε να διανοηθεί πως ένα από τα πιο έμπιστα και αγαπητά πρόσωπα της οικογένειας θα θελήσει να σπείρει τον θάνατο, πως ο Άρης που είχαν πάρει κοντά τους και είχαν φροντίσει να λυθούν τα οικονομικά προβλήματα της ζωής του, θα βάψει τα χέρια του, με αίμα.
Στα 56 του χρόνια σε αυτά τα πλάνα του 2004, στα 63 του, λίγο πριν πάρει τον λόγο ο Σπύρος Καρνέσης το 2011 και από εκεί στις τελευταίες μέρες της ζωής του, όταν τυφλωμένος από το μίσος που είχε μέσα του για την Μαρία Καρνέση έφτασε στα γραφεία της ναυτιλιακής, αποφασισμένος να σκοτώσει.
