Οι στιγμές είναι τραγικές για όλους τους ανθρώπους που έζησαν τον εφιάλτη εκείνης της βραδιάς και επέλεξαν να συνεχίσουν την ζωή τους στο Μάτι.
Σχεδόν 6 χρόνια μετά η φωτιά του πόνου της απώλειας και της καταστροφής «σιγοκαίει» ακόμα στο Μάτι.
Σύζυγος θύματος δήλωσε: «Άθελα σου και χωρίς να το θέλεις γυρνάς σε εκείνη την ημέρα. Γυρνάς το κεφάλι σου από την μία μεριά σου έρχεται στο μυαλό ότι εκεί υπήρχε κάτι γυρνάς από την άλλη το ίδιο. Είναι δύσκολο. Τις στιγμές τις ωραίες το ελληνικό κράτος δεν κατάφερε να μου τις κάψει, παραμένουν μέσα μου».
16 μήνες πέρασε μέσα στα νοσοκομεία η Πηνελόπη Κωνσταντάκη μέχρι να επουλωθούν τα τραύματα της και να καταφέρει να ξανασταθεί στα πόδια. Σήμερα προσπαθεί να αφήσει εκείνη την ημέρα πίσω της.
Όσοι κάτοικοι αποφάσισαν να παραμείνουν στην περιοχή, καθημερινά βρίσκονται αντιμέτωποι με τις εικόνες και τις αναμνήσεις της πιο φρικτής ημέρας της ζωής τους. Μίας ημέρας που 104 άνθρωποι βρήκαν τραγικό θάνατο είτε στη φωτιά ή στο νερό. Εκεί που εκεί που οδηγήθηκαν ως μοναδική διέξοδο από τις πύρινες φλόγες, όταν η αστυνομία είχε κλείσει όλους τους υπόλοιπους δρόμους διαφυγής.
«Η φωτιά μπήκε στις 4:25, δεν την πήραν χαμπάρι τους ξέφυγε. Μέχρι τις 6:15 δεν είχαν ιδέα, μιλούσαν για μία φωτιά στην Καλλιτεχνούπολη».
Σχεδόν έξι χρόνια μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμία χωροταξική παρέμβαση. Τίποτα δεν έχει αλλάξει στην περιοχής. Ενώ τα έργα που έχουν ανακοινωθεί, το ρυμοτομικό σχέδιο δεν έχει προχωρήσει καθώς εκατοντάδες κάτοικοι έχουν προσφύγει στο ΣτΕ.
«Πάγωσαν» οι κάτοικοι από τη απόφαση του δικαστηρίου
Η απόφαση του δικαστηρίου «πάγωσε» το Μάτι. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι η δικαίωση, δεν ήρθε στη μνήμη των νεκρών τους.
«Δεν ζητάμε εκδίκηση, ζητάμε απόδοση ευθυνών και τιμωρία», είπε εγκαυματίας.
Μόνιμος κάτοικος Ματιού λέει: «Κοστολογούν δέκα ευρώ την ημέρα μία ανθρώπινη ζωή. Ενός παιδιού δέκα χρονών, ενός βρέφους έξι μηνών, αν είναι δυνατόν, αν είναι δυνατόν».
Οι συγγενείς των θυμάτων, οι εγκαυματίες και οι κάτοικοι φωνάζουν ότι με την απόφαση αυτή σε κάθε εθνική τραγωδία θα επαναλαμβάνεται το ίδιο. Οι υπαίτιοι θα μένουν πάντα ατιμώρητοι.