Μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας του βιώνει το Ιράν.
Το πολιτικό κενό που δημιουργείται στο Ιράν έχει προκαλέσει ανησυχία στους σκληροπυρηνικούς του καθεστώτος της Τεχεράνης, αφού ο Αγιατολάχ Ραϊσί προοριζόταν να αντικαταστήσει τον επί 35 χρόνια και πλέον 85χρονο πνευματικό ηγέτη, τον Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ.
Μπορεί το αξίωμα του πρόεδρου του Ιράν να συγκεντρώνει τεράστια δύναμη, όμως την πραγματική εξουσία στη χώρα ασκούν οι Φρουροί της Επανάστασης.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως πριν ακόμη ανακοινωθεί επισήμως ο θάνατος του προέδρου, επίλεκτα μέλη των Φρουρών της Επανάστασης κατέλαβαν όλα τα δημόσια κτίρια για να αποτρέψουν τυχόν πραξικόπημα.
«Είναι μια απώλεια, βιώνουμε μια απώλεια ούτως ή άλλως. Θα υπάρξουν διακοπές σε ορισμένα έργα και στην καθημερινή ζωή, αλλά θα αντιμετωπίζονται σταδιακά, με το θέλημα του Θεού», δήλωσε κάτοικος της Τεχεράνης.
Ραϊσί: Ο «Χασάπης της Τεχεράνης»
Ο «Χασάπης της Τεχεράνης», όπως ήταν το προσωνύμιο του Ραϊσί, μετείχε στην Επιτροπή Θανάτου, το τετραμελές μυστικό δικαστήριο που συγκροτήθηκε για να ξαναδικάσει χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους το 1988.
Του προσάπτουν ότι ήταν ο εμπνευστής και εκτελεστής του σχεδίου της μαζικής εκτέλεσης χιλιάδων αντιφρονούντων.
Ήταν αυτός που επί προεδρίας του πριν από δύο χρόνια διέταξε αυστηρότερη εφαρμογή του ιρανικού «νόμου περί χιτζάμπ και αγνότητας», περιορίζοντας τις ελευθερίες των γυναικών.
Ο θάνατος μίας νεαρής Ιρανής κουρδικής καταγωγής, της Μαχσά Αμινί, πυροδότησε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις για πρώτη φορά μετά την επανάσταση του ’79.
Ο 64χρονος Ραϊσί αναδείχθηκε μέσα από τους κόλπους του θεοκρατικού καθεστώτος και από τη θέση του εισαγγελέα έφτασε μέχρι την προεδρία.
Το Ισραήλ αρνείται οποιαδήποτε ανάμειξη
Η Τεχεράνη έχει να αντιμετωπίσει και πολλαπλές προκλήσεις από το εξωτερικό, με κυριότερη τη σύγκρουση με τον αιώνιο εχθρό Ισραήλ στον πόλεμο με τη Χαμάς.
Το Τελ Αβίβ έσπευσε να δηλώσει πως δεν έχει καμία ανάμιξη στο αεροπορικό δυστύχημα που σκότωσε τον Ραϊσί.
Μεγάλο ζήτημα είναι και το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν που επί των ημερών του Ραϊσί η Τεχεράνη έφτασε τον εμπλουτισμό του ουρανίου κοντά στο επίπεδο της παραγωγής πυρηνικού όπλου και αρνήθηκε τις διεθνείς επιθεωρήσεις.
Η Τεχεράνη έχει ανοιχτά μέτωπα και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας. Η απώλεια του Ραϊσί θα προκαλέσει αναταράξεις σε ένα σύστημα όπου οι σκληροπυρηνικοί είναι παντοδύναμοι και οι μετριοπαθείς είναι εχθροί.
