Η βόλτα έφηβων αγοριών στο Λιμάνι Καράβου Αλιβερίου παραλίγο να καταλήξει σε τραγωδία.
Την ώρα που η παρέα μαθητών έτρωγε σουβλάκι σε μία ταβέρνα, ένα παιδί της παρέας, φαίνεται πως κατάπιε μία μεγαλύτερη μπουκιά από το σουβλάκι, με αποτέλεσμα να του σταθεί στον λαιμό.
Ο 13χρονος σηκώθηκε από την θέση του, άρχισε να κάνει νοήματα, ενώ σύμφωνα με τις περιγραφές είχε κοκκινήσει.
Όμως, ένα άλλο παιδί από την παρέα, ο 13χρονος Παναγιώτης, μόλις μία εβδομάδα πριν είχε κάνει σεμινάριο για την λαβή Χάιμλιχ.
Με ψυχραιμία κατάφερε να κάνει κοιλιακές ωθήσεις στον φίλο του και να αποδεσμεύσει το κομμάτι που είχε καταπιεί. Έτσι κατάφερε να του σώσει την ζωή.
Ο πρόεδρος της Ομάδας Διάσωσης της Εύβοιας, ανέφερε πως πλέον κάνουν σεμινάρια και σε νηπιαγωγεία. Πριν από λίγες μέρες ένα άλλο παιδί που επίσης είχε κάνει μαθήματα Πρώτων Βοηθειών έσωσε με τον ίδιο τρόπο ένα μωρό το οποίο είχε καταπιεί το παξιμάδι μιας βίδας.
Η γνώση Πρώτων Βοηθειών αποδεικνύεται πολύτιμη, με τους ειδικούς να τονίζουν πως είναι ένα μάθημα που πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία.
Τι είναι η λαβή Χάιμλιχ
Η λαβή Χάιμλιχ ή χειρισμός Χάιμλιχ, επίσης γνωστός ως κοιλιακές ωθήσεις ή πιέσεις, είναι τεχνική πρώτων βοηθειών που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της απόφραξης των ανώτερων αεραγωγών (ή πνιγμονής) από ξένα αντικείμενα.
Ο Αμερικανός ιατρός Χένρι Χάιμλιχ συχνά πιστώνεται την επινόησή του.
Για να εκτελέσει κοιλιακές ωθήσεις, ένας διασώστης στέκεται πίσω από το θύμα πνιγμονής και χρησιμοποιεί τα χέρια για να ασκήσει πίεση στο κάτω μέρος του διαφράγματος. Αυτό συμπιέζει τους πνεύμονες και ασκεί πίεση στο αντικείμενο που βρίσκεται είτε στο φάρυγγα είτε στο λάρυγγα είτε στην τραχεία, σε μια προσπάθεια να το αποβάλει.
Τα περισσότερα σύγχρονα πρωτόκολλα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας, του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Καρδιοαναπνευστικής Ανάνηψης, συνιστούν διάφορα στάδια για την απόφραξη των αεραγωγών, σχεδιασμένα να εφαρμόζουν ένα αυξανόμενο επίπεδο πίεσης.
Τα περισσότερα πρωτόκολλα συνιστούν την ενθάρρυνση του θύματος να βήξει, ακολουθούμενη από δυνατά χτυπήματα στην πλάτη και, τέλος, κοιλιακές ωθήσεις ή ωθήσεις στο στήθος ως έσχατη λύση. Ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές συνιστούν επίσης εναλλαγή μεταξύ κοιλιακών ωθήσεων και χτυπημάτων στην πλάτη.
