Οι ποδοσφαιρικές διοργανώσεις δεν συγκινούν αποκλειστικά για το θέαμα αλλά και για τις εμπνεύσεις που προκαλούν. Το ποδόσφαιρο γεννά, εκτός των άλλων και δημιουργικά συναισθήματα.
Το Εuro έχει χρώμα, πολύ χρώμα. Είδος μυσταγωγίας η ζωγραφική για τα εθνικά σύμβολα. Άφθονη μπίρα. Σημαίες, κασκόλ φρου – φρου, ευρηματικά ποδοσφαιρικά αξεσουάρ. Τραγούδια και συνθήματα. Κέφι και τύμπανα. Το Euro απορροφά την κλαγγή των όπλων για τον βασανισμένο ουκρανικό λαό.
Στην πραγματικότητα είναι η πρώτη φορά που μπορώ να δω ζωντανά αγώνα και είμαι τόσο χαρούμενη που μπορούμε να είμαστε όλοι μαζί.
Πριν από 12 χρόνια η Ουκρανία συνδιοργάνωσε ευρωπαϊκό με την Πολωνία. Πολλές από τις αθλητικές εγκαταστάσεις καταστράφηκαν στις μάχες με τις ρωσικές δυνάμεις. Ο «θρύλος» του ουκρανικού ποδοσφαίρου Αντρέι Σεφτσένκο το υπενθύμισε στην κοινωνία με τα σμπαραλιασμένα καθίσματα από το Χάρκοβο.
Στο Αμβούργο ένας συνθέτης «πάντρεψε» την κουλτούρα του ποδοσφαίρου με αυτήν της όπερας. Όσο σουρεαλιστική και αν είναι η προσέγγιση, το αποτέλεσμα εντυπωσιακό. Το φιλί της μπάλας.
