Στο φως έφερε η έρευνα του «Τούνελ» και μια δεύτερη περίεργη εξαφάνιση που είχε γίνει δύο μήνες νωρίτερα από αυτήν του Ψαραδέλλη στην ίδια περιοχή.
Πρόκειται για τον Ευάγγελο Βαμβούνη που είχε χαθεί τον Ιανουάριο του 1978. Πολλοί ταυτίζουν και την ιστορία αυτήν με το κύκλωμα αρχαιοκαπηλίας που λυμαινόταν την συγκεκριμένη περιοχή.
«Σε αντίθεση με την περίπτωση του Ψαραδέλλη, τα ίχνη του χάθηκαν στο οριζόντιο μεταλλείο ‘Μαρία’ το οποίο ήταν αρχαίο. Έχει μια στοά που μπαίνεις κανονικά και ακολουθεί ένας δαίδαλος αρχαίων στοών τον οποίο περνάς μόνο μπουσουλώντας. Σύμφωνα με τα λεγόμενα των κατοίκων, ο Βαμβούνης από διάφορα τέτοια μεταλλεία έβγαζε ένα ορυκτό που λέγεται φθορίτης και το πουλούσε σε βιοτεχνίες μεταλλουργίας», λέει χαρακτηριστικά ο γεωλόγος Μάρκος Βαξεβανόπουλος.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο Βαμβούνης βρέθηκε στην περιοχή με άλλους δύο οι οποίοι βγήκαν από το μεταλλείο αλλά εκείνος δεν τα κατάφερε ποτέ.
«Ήταν ένας Γερμανός και ένας ντόπιος. Μπήκαν μαζί στο μεταλλείο και σύμφωνα με τα όσα είπαν, οι ίδιοι βγήκαν και ο Βαμβούνης δεν τους ακολούθησε ποτέ. Έκανε όλο το χωριό έρευνες αλλά δεν τον βρήκαν τότε πουθενά. Εντοπίστηκε τυχαία ο σκελετός του από έναν Λαυριώτη 18 μετά σε εκείνο το μεταλλείο. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι το πώς δεν τον είχαν βρει στις αρχικές έρευνες γιατί είχαν μπει στο μεταλλείο άτομα που το ήξεραν σαν την παλάμη τους.
»Την εποχή εκείνη υπήρχε και αυτή η σπείρα της αρχαιοκαπηλίας που συνέχεια τους πιάνανε και μετά έκαναν απόδραση. Ειδικά ο αρχηγός τους, ο Γερμανός, Στέφαν Γκέρικε, κυκλοφορούσε άλλοτε με περούκες, άλλοτε διέφευγε στο εξωτερικό και επέστρεφε μεταμφιεσμένος και με πλαστά διαβατήρια και μέχρι και σήμερα παραμένει καταζητούμενος. Όλα αυτά είναι περίεργα και θυμίζουν σενάρια ταινιών», κατέληξε.
