Ο αεροναυπηγός Φαίδων Καραϊωσηφίδης και ο Επισμηναγός ε.α. της Πολεμικης Αεροπορίας, Κώστας Ασημακόπουλος μίλησαν στο «Κοινωνία Ώρα MEGA» για τα αεροσκάφη που βοηθούν στο σβήσιμο των πυρκαγιών και τους κινδύνους που έρχονται αντιμέτωποι οι πιλότοι.
Για την δύσκολη αποστολή της αεροπυρόσβεσης μίλησε ο κ. Καραϊωσηφίδης.
«Είναι η διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου σε μια διαδικασία πυρόσβεσης. Οι πιλότοι των Καναντέρ κάνουν κάτι που δεν το κάνουν οι υπόλοιποι. Στους υπόλοιπους υπάρχει οδηγία «μακριά από το έδαφος». Οι πιλότοι των πυροσβεστικών κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Πετάνε πάντα κοντά στο έδαφος με όλους τους κινδύνους που υπάρχουν, σε ένα περιβάλλον που είναι ιδιαίτερα εχθρικό, με αναταράξεις, περιορισμένη ορατότητα και με την έννοια ότι υπάρχουν «εμπόδια» πχ καλώδια υψηλής τάσης. Αρκετά περιστατικά σημειώνονται στην πολεμική αεροπορία, μόνο από τα CL-215 είχαμε 10 περιστατικά, με 5 να είναι δυστυχήματα, με απώλειες ιπταμένων», είπε χαρακτηριστικά.
Για τον κίνδυνο ενός δυστυχήματος ενός πιλότου με ένα Καναντέρ, ο κ. Ασημακόπουλος ανέφερε πως, «προχθές ήμασταν μάρτυρες ενός περιστατικού που ευτυχώς δεν ήταν μείζον ατύχημα, είχε απλά μια πρόσκρουση του αεροσκάφος σε δέντρο και αυτό έδειξε την επικινδυνότητα και την ιδιομορφία της αποστολής της αεροπυρόσβεσης. Η αεροπυρόσβεσης είναι μια δύσκολη αποστολή, που το αεροσκάφος έρχεται σε επαφή με το έδαφος. Υπάρχουν πάρα πολλά εμπόδια και ιδιομορφίες, το μικρόκλιμα της φωτιάς και δεν ξέρουμε τι από όλα αυτά συνέβαλαν στο να συμβεί αυτό το μικροατύχημα, ευτυχώς χωρίς απώλειες».
Και συμπλήρωσε: «Οι θερμοκρασίες, δεν είναι κάτι που επηρεάζει την αποστολή ή το αεροσκάφος, όσο διάφορα ρεύματα, θερμικές αναταράξεις που υπάρχουν, το ανάγλυφο που εδάφους, εδαφικές εξάρσεις, υψηλή τάση, όπως είδαμε προχθές, με τα καλώδια ρεύματος. Όλα αυτά συμβάλλουν στο να αυξάνεται η επικινδυνότητα της αποστολής. Για προχθές, θεωρώ όπως η πρόσκρουση ήταν στο ακροπτερύγιο και δεν αποκολλήθηκε κάτι άλλο από το αεροσκάφος, επίσης υπήρχε και δυνατότητα διαφυγής. Πιστεύω πως ήταν προς την μεριά της θάλασσας και σε ανοδική πορεία, και σίγουρα και η τύχη. Δεν υπάρχει χειριστής που να μην έχει έρθει σε δύσκολη κατάστασης όσοι έχουμε περάσει από τα Καναντέρ είμαστε «τυχεροί». Μου έχουν τύχει και εμένα δυο σοβαρά περιστατικά».
Ο κίνδυνος της πτήσης οφείλεται στην παλαιότητα των αεροσκαφών;
Σύμφωνα με τον κ. Ασημακόπουλο, «Κάθε πτητική μηχανή που εξελίσσεται σίγουρα συμβάλλει στην ασφάλεια. Είναι όμως τέτοια η φύση της αποστολής που έχει μεγάλη επικινδυνότητα. Και γι’ αυτό η Π.Α και η Μοίρα, με συνεχή εκπαίδευση προσπαθεί να κρατά εκπαιδευμένα τα πληρώματα και τα αεροπλάνα και να μειώνει στο μέτρο του δυνατού τον βαθμό επικινδυνότητας κατά την διάρκεια της αποστολής».
«Η αποστολή συνεχίζει, είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίζουμε και εκεί δείχνουμε τον βαθμό του επαγγελματισμού μας», προσέθεσε.
