Η δημοσιογράφος Όλγα Λαφαζάνη και η ψυχολόγος Ξένια Παρασκευοπούλου, μίλησαν στο «Όλα για τη Ζωή μας Vita» και στον Μιχάλη Κεφαλογιάννη για την ενδοσχολική βία αλλα και τρόπους αντιμετώπισης.
Η δημοσιογράφος μίλησε για ένα περιστατικό ενδοσχολικής βίας που συνέβη στην κόρη της.
«Ήταν 4 ετών και πήγαινε στον παιδικό σταθμό. Δεν πίστευα ότι σε αυτή την ηλικία μπορεί να υπάρξει σχολικός εκφοβισμός. Είχε πάει σε ένα σχολείο να κάνει προσαρμογή έτσι ώστε να ξεκινήσει ομαλά τον Σεπτέμβρη την σχολική χρόνια. Μετά από έναν μήνα, μου είπε ότι κάποια παιδάκια της μιλάνε άσχημα, την φοβίζουν ή κινούνται λίγο επιθετικά. Πίστεψα την κόρη μου αλλά πίστευα ότι μπορεί ν είναι και μία αντίδρασή της για να μην πάει στο σχολείο και να είναι μαζί μου στο σπίτι. Αυτό γινόταν όλο και πιο έντονα, και πήγα στο σχολείο για να με ενημερώσουν. Η κόρη μου άρχισε να μου λέει ποια παιδάκια την πειράζουν. Μου είχε κάνει εντύπωση όταν πήγα στο σχολείο ότι είχαν καλέσει και τους γονείς αυτών των παιδιών, οι οποίοι φώναζαν και έλεγαν ότι «το δικό τους το παιδί δεν κάνουν τέτοια πράγματα». μου είπαν από το σχολείο ότι θα επιληφθούν επί του θέματος», είπε αρχικά η Όλγα Λαφαζάνη.
«Τον Σεπτέμβριο ξεκινάμε στο σχολείο και κάποια στιγμή δέχομαι ένα email από το σχολείο ότι «το παιδί σας θα επιστρέψει με κουρεμένα λίγο τα μαλλιά του, μην ανησυχήσετε, έγινε ένα ατύχημα στο σχολείο και πήραν κάποια παιδάκια το ψαλίδι και της έκοψαν τα μαλλιά». Δεν πίστευα στα αυτιά μου. Κατευθείαν πήρα τηλέφωνο και μου είπαν να μην ανησυχώ και ότι ήταν μόνο…δύο τούφες. Επέστρεψε στο σπίτι και όντως της είχαν κουρέψει 2-3 τούφες. Δεν έχει σημασία το πόσο της έκοψαν αλλά η κίνηση ως κίνηση. Ήταν τρομαγμένη αλλά χωρίς να το δείχνει, ήταν στεναχωρημένη. Την ρώτησα τι συνέβη και μου είπε, και μάλιστα μου είπε ότι ήταν 3 παιδάκια και εκείνη μόνη της και δεν μπορεί να το διαχειριστεί», συνέχισε.
Τι είναι η ενδοσχολική βία;
Σύμφωνα με την ψυχολόγο κ. Παρασκευοπούλου, «η ενδοσχολική βία μπορεί να ξεκινήσει από τα μικρά σκωπτικά πειράγματα, ου πάντα υπήρχαν. Από την άλλη έχουμε τα έντονα περιστατικά ενδοσχολικής βίας, ο εκφοβισμός που έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Αρχικά έχουμε την συστηματικότητα στον εκφοβισμό, υπάρχει μία υπεροχή του θύτη σε σχέση με το θύμα. Υπάρχει πρόθεση από τον θύτη να προκαλέσει πόνο και κακό και υπάρχουν και παρατηρητές. Σε κάθε ηλικία μπορεί να αναπτυχθεί η βία».
Οι μορφές της βίας είναι διαφορετικές σε κάθε ηλικία
«Συνήθως στις μικρές ηλικίες το βασικό περιβάλλον είναι το σχολείο. Στο γυμνάσιο έχουν την δυνατότητα μέσω του διαδικτύου, να χρησιμοποιήσουν την βία. Είναι και ο κοινωνικός αποκλεισμός, η συναισθηματική βία. Στις μικρές ηλικίες επειδή τα παιδιά προσπαθούν να επιβληθούν κυρίως με το σώμα τους, εκεί έχουμε περισσότερα περιστατικά σχολικής βίας», σημείωσε η ειδικός.
Και προσέθεσε: «Όσο αυξάνεται η ηλικία αυξάνεται και η ψυχολογική βία. Έχουν αυξηθεί τα περιστατικά βίας και έχει αλλάξει και η ποιότητα της βίας. Παρατηρούμε πλέον πολλούς ξυλοδαρμούς. Αυτά δ εν υπήρχαν σε τέτοια ένταση, υπάρχει πολύς θυμός. Και υπάρχουν και οι παρατηρητές που θα βιντεοσκοπήσουν το περιστατικό και θα το ανεβάσουν στο διαδίκτυο. Και αυτό είναι μορφή βίας. Οι γονείς μπορεί να μην «διδάσκουν» την βία, αλλά να το δείχνουν μέσα από τις πράξεις τους, πχ να μιλούν έντονα στο τηλέφωνο, να οδηγούν απότομα, πώς θα φερθούν σε έναν άνθρωπο που θα τους εξυπηρετήσει για παράδειγμα σε ένα καφέ, στο πώς Θα διεκδικήσουν το δίκιο τους. Θέλει πάρα πολλή προσοχή στο πώς μιλάμε, στην ένταση της φωνής μας. Να δώσουμε έναν πλήρη καμβά στα παιδιά μας αλλά και όχι μόνο η βία, υπάρχει και η αντίθετη πλευρά»,
»Το ψυχολογικό κλίμα σε μία οικογένεια προσδιορίζει πάρα πολλά πράγματα. Καλούμε τους γονείς να είναι κοντά στα παιδιά τους, να προσπαθήσουν να κατανοήσουν τα όρια γιατί πολλές φορές έχουμε υπερβολικές προσδοκίες από τα παιδιά μας και μπορεί να τα οδηγούμε σε άγριες καταστάσεις και επιθετικές».
«Επιλέξαμε ως οικογένεια να πάω στο σχολείο και να διαχειριστώ την κατάσταση, καθώς είμαι πιο ψύχραιμη. Αν πήγαινε ο σύζυγός μου ίσως έχανε το δίκιο του. Δεν θέλησα να έρθω σε επαφή με αυτούς τους γονείς. Εκτιμώ ότι λειτούργησα με ψυχραιμία», υπογράμμισε η Όλγα Λαφαζάνη για το περιστατικό με την κόρη της.
«Υπάρχουν περιπτώσεις που τα παιδιά δεν εκδηλώνονται και αυτές έχουν να κάνουν με τον ψυχολογικό εκφοβισμό και τον κοινωνικό αποκλεισμό», σημείωσε η κ. Παρασκευοπούλου.
