Τα πιο εκφραστικά μάτια στους Ολυμπιακούς αγώνες ανήκουν στον Απόστολο Χρήστου.
Τα μάτια αυτά βούρκωσαν τη στιγμή της απονομής του ασημένιου μεταλλίου κι έκαναν την Ελλάδα να «ανατριχιάσει». Από υπερηφάνεια και συγκίνηση για ένα μοναδικό ιστορικό επίτευγμα.
Ο 27χρονος πρωταθλητής κολύμβησης «γεφύρωσε» τρεις αιώνες, για τη ακρίβεια 128 χρόνια. Μόνο στην αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων το 1896 η Ελλάδα πήρε μετάλλια σε κολυμβητικά αγωνίσματα. Σε πισίνα δε, για πρώτη φορά στα χρονικά χάρη σε αυτό το υπέροχο παλικάρι.
Ο Χρήστου αποθεώθηκε από όλη την κολυμβητική αποστολή στο Παρίσι γιατί εκτός από σπουδαίος αθλητής είναι χαρακτήρας μάλαμα και όλοι μιλούν για τις ηθικές του αξίες.
Στο Ολυμπιακό χωριό τον υποδέχθηκαν με χαρτάκια, καπνογόνα, σημαιούλες. Ο ίδιος παρέμεινε σεμνός και με το χαμόγελο στα χείλη…
Ο Απόστολος ήταν ο εκλεκτός. Μετά τη δοκιμασία στα 100 μέτρα ύπτιο ήρθε η επιβράβευση και η δικαίωση στα 200 μέτρα με τη θέση στο βάθρο και στο πάνθεον του αθλήματος. 1.54.82 φοβερό πανελλήνιο ρεκόρ και δεύτερη θέση πίσω από τον Ούγγρο Χούμπερτ Κοχ. Ο Ούγγρος ήταν το φαβορί και προσπέρασε τον Χρήστου μόλις στο τελευταίο πενηντάρι.Τρίτος τερμάτισε ο Ελβετός Ρόμαν Μιτιούκοφ.
Ο Έλληνας πρωταθλητής δύο ημέρες πριν βίωσε την απόλυτη απογοήτευση όταν για δύο εκατοστά του δευτερολέπτου στερήθηκε το μετάλλιο στα 100 μέτρα ύπτιο. Σκέφθηκε ακόμη και να τα παρατήσει…
Αποφάσισε με την παρότρυνση της οικογένειάς του να μην γίνει «ρίψασπις» του εαυτού του και η μοίρα του χαμογέλασε πλατιά, όπως και ο ίδιος με ευδιάκριτο χαμόγελο μπήκε στο στάδιο για την απονομή.
«Μίλησα με τον πατέρα μου αμέσως μετά την κούρσα. Με είδε πριν φύγει και είπε ‘αφού απογοητεύτηκες, κάνε μία προσπάθεια στα 200 μ. και πάρτο εκεί’», είπε ο Απόστολος Χρήστου.
Ο διοικητικός ηγέτης του Ολυμπιακού Βαγγέλης Μαρινάκης έδωσε συγχαρητήρια στον αργυρό Ολυμπιονίκη και αθλητή των ερυθρολεύκων που τίμησε τα γαλανόλευκα χρώματα με την άνοδο στο βάθρο.
«Συγχαρητήρια Απόστολε για το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες! Μας έκανες όλους περήφανους!».
Το μάθημα ζωής το έδωσε πρώτα στον εαυτό του και μετά σε όλους τους Έλληνες. Το μετάλλιο το αφιέρωσε στον αδερφό του, τον καλύτερο αδερφό στον κόσμο, όπως είπε στον Δήμο Μπουλούκο.
Γεννήθηκε το 1996 και σε ηλικία επτά χρόνων μπήκε στην πισίνα και έκανε σταδιακά τα όνειρά του, από μικρά «καραβάκια» ποντοπόρα «πλοία» σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.
Η Ελλάδα έχει το δικό της «δελφίνι» και λέγεται Απόστολος Χρήστου. Οι μοναδικοί μαζί με τον αξεπέραστο Σπύρο Γιαννιώτη στην ανοιχτή θάλασσα με το μετάλλιο των «θεών» στο στήθος.
