Ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου έχει γίνει το κινητό τηλέφωνο ωστόσο όπως δείχνουν οι έρευνες είναι ένας άκρως τοξικός φίλος, αφού δεκάδες χρήστες κινητών παραδέχονται ότι δεν μπορούν να το αποχωριστούν.
«Είμαστε εξαρτημένοι απ’ το κινητό πλέον. Παντού εννοείται. Καθημερινά πάνω από 5 ώρες, σίγουρα».
Με το κινητό στο χέρι είναι οι περισσότεροι άνθρωποι, με το σύνδρομο της νομοφοβίας, να είναι η νέα ψυχική διαταραχή του ’21 αιώνα.
«Είναι ο φόβος αποχωρισμού του κινητού τηλέφωνου. Και αυτό δημιουργεί άγχος, πανικούς κάποιες φορές. Δηλαδή είναι μια ψυχιατρική συμπτωματολογία που αναπτύσσεται».
Η nomophobia, είναι το σύνδρομο στέρησης κινητού τηλεφώνου και προέρχεται από το αγγλικό ακρωνύμιο «No Mobile Phobia», που αναφέρεται στον διάχυτο φόβο και άγχος που προκαλεί σε ένα άτομο η στέρηση ή η απώλεια του κινητού τηλεφώνου.
«Αγχώνομαι ναι. Πάντα το κοιτάω. Πάντα έχω προσοχή στο κινητό, δεν το αφήνω μακριά μου. Και όταν φορτίζει, πάντα κάθομαι με τον φορτιστή εκεί δίπλα. Σίγουρα. Όταν το αφήνω για φόρτιση, μπορεί και να πάθω πρόβλημα. Πάντα το έχω πάνω μου, απλά εκεί αγχώνομαι μη το έχω χάσει, οτιδήποτε».
Σύμφωνα με έρευνα του Βιοτεχνολογικού Κέντρου Ερευνών της Αμερικής, το 53%των χρηστών κινητής τηλεφωνίας πάσχει από νομοφοβία και εμφανίζει συμπτώματα άγχους και διαταραχής όταν χάνει ή ξεχνάει το κινητό του, όταν δεν έχει μπαταρία ή παρουσιάζει απώλεια σήματος ή ίντερνετ.
«Αντιπροσωπεύει την αίσθηση άγχους και ανασφάλειας που νιώθει ένα άτομο όταν δεν έχει πρόσβαση στο κινητό του τηλέφωνο. Οι άνθρωποι με νομοφοβία ανησυχούν για την απώλεια της επικοινωνίας με φίλους και οικογένεια, την απώλεια πληροφοριών και τη διακοπή της καθημερινής τους ρουτίνας που εξαρτάται από το κινητό».
Εκτός από τα ψυχολογικά συμπτώματα, η νομοφοβία εκδηλώνεται και με σωματικές διαταραχές όπως: «Κρίση πανικού θα έκανα άμα το χάσω. Καλύτερα να βαφτώ μπλε και να πηδήξω στην θάλασσα να μην με βρει κανένας. Υπάρχει και δεύτερο κινητό το οποίο το έχω για προσωπική χρήση».
Το viral βίντεο του καλλιτέχνη Στιβ Κατς που δείχνει μια κοινωνία εξαρτημένη από το κινητό της δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Συγκρίνοντας τις δυο εικόνες, βλέπουμε ανθρώπους να περπατάνε με το κινητό στο χέρι και να κάνουν διάφορες δραστηριότητες μηχανικά πάντα όμως με τη συνοδεία ενός κινητού.
«Οι άνθρωποι που έρχονται αντιμέτωποι με αυτή την εξάρτηση ενδέχεται να νιώθουν απομονωμένοι, ιδιαίτερα όταν δεν έχουν το κινητό τους στην διάθεσή τους».
Μόνο ο ήχος του ψαλιδιού ακούγεται πλέον σε αυτό το κουρείο, αφού οι κουβέντες έχουν σταματήσει με το πρώτο άγγιγμα του κινητού τηλεφώνου.
«Τώρα προτιμάνε να περνάνε το χρόνο τους στο κινητό όταν κουρεύονται. Ούτως ή άλλως έχει αποδειχθεί ότι τα τελευταία χρόνια το κινητό έχει γίνει ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου».
Τα στατιστικά δεδομένα των επιστημονικών ερευνών είναι ενδεικτικά της εξάρτησης
των κινητών τηλεφώνων, καθώς:
«Κάτι γίνεται, ενώ εγώ δεν είμαι εκεί. Αυτό βιώνουν. Και είναι ένα άγχος αυτό. Και η γενιά, η σύγχρονη γενιά είναι η γενιά του άγχους».
Οι ειδικοί συνιστούν να μην χρησιμοποιούμε το κινητό μας πάνω από μία ώρα με μιάμιση την ημέρα.
