Ο νούμερο ένα φόβος των ΗΠΑ είναι το να μην υπάρξει διάχυση της κρίσης και να μην γενικευθεί ο πόλεμος.
Η κατάσταση μπορεί πολύ εύκολα να βγει εκτός ελέγχου και χωρίς κανένας να μπορεί να προβλέψει το πώς μπορεί να εξελιχθούν τα πράγματα.
ΟΙ ΗΠΑ παρακολουθούν αυτή την νέα φάση με μεγάλη ανησυχία, χωρίς ωστόσο να παρεμβαίνουν.
Αυτός είναι και ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται η Αμερική την κατάσταση. Κάνει έκκληση για μη γενίκευση της κρίσης, στην συνέχεια έρχονται οι Ισραηλινοί με ένα χτύπημα παρόμοιου βεληνεκούς με τον υβριδικό πόλεμο στον Λίβανο, και στο τέλος αναφέρουν πως δεν είχαν γνώση για το χτύπημα και δεν είχαν την παραμικρή συμμετοχή.
Οι ΗΠΑ δεν φαίνεται να ενοχλούνται από την στάση του Ισραήλ, και παραμένουν σταθεροί στην εξωτερική πολιτική τους. Τον Ιανουάριο που θα γίνει αλλαγή σκυτάλης, θα φανεί εάν θα υπάρξει μία διαφορετική αντιμετώπιση.
Σε κάθε περίπτωση οι ΗΠΑ δεν εκβιάζουν ή πιέζουν το Ισραήλ.
Στο θέμα που οι ΗΠΑ θέτουν την αντίθεσή τους ως προς την διαχείριση του Ισραήλ, είναι στο ζήτημα τη κατάπαυσης του πυρός και στην απελευθέρωση των ομήρων.
Ο πρόεδρος Μπάιντεν έχει επενδύσει αρκετά σε αυτό το κομμάτι πριν από την λήξη της θητείας του, ωστόσο το Ισραήλ δεν φαίνεται να έχει παίξει με «fair play».
