Γυναίκες καταξιωμένες. Γυναίκες με καριέρα στο χώρο του θεάματος, του μουσικού στερεώματος, της πολιτικής σκηνής, της μάχιμης δημοσιογραφίας, γυναίκες με πορεία, γνώση, γνώμη και φωνή που όμως δυστυχώς εξακολουθούν να κρίνονται για το «φαίνεσθαι» και όχι για το «είναι».
Για ακόμη μια φορά γνωστές Ελληνίδες βρέθηκαν στο στόχαστρο των «επικριτών», όχι για αυτά που υποστηρίζουν και πρεσβεύουν, αλλά για την εξωτερική τους εμφάνιση και το ανάρμοστο –για κάποιους– ντύσιμό τους.
«Γιατί τον φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον. Δε θα πεθαίνει μόνος, τσάκισέ τον», είπε η Νατάσσα Μποφίλιου.
Την ώρα που η τραγουδίστρια, έδινε το δικό της μήνυμα ενάντια στο φασισμό από σκηνής, με αφορμή την 11η επέτειο από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, πολλοί την ειρωνεύτηκαν για το υποτιθέμενα ακριβό φουστάνι της, το οποίο υποστήριζαν πως κόστιζε 2.000 ευρώ, υπονοώντας πως αντίθετος στον φασισμό μπορείς να είσαι μόνο με φτηνό φουστάνι.
Στο στόχαστρο των «επικριτών του στυλ» βρέθηκε και η Ευρωβουλεύτρια Ελεονώρα Μελέτη, αφού δεν ήταν λίγοι εκείνοι που αντί να παρακολουθήσουν την εισήγησή της για την λεκτική βία από το βήμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ενδιαφέρθηκαν περισσότερο για το ντύσιμό της, το οποίο χαρακτήρισαν ως «στολή σοβαροφάνειας».
Η ίδια φυσικά έδωσε την δική της απάντηση στους επικριτές της: «Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει στυλίστας στο Ευρωκοινοβούλιο. Εμένα μου αρέσει πάρα πολύ προσωπικά, είναι τα προσωπικά μου ρούχα, όποιος με ξέρει στη ζωή μου, αυτά τα ρούχα φοράω κάθε φορά που βγαίνω έξω. Το Ευρωκοινοβούλιο δεν υπάγεται σε κανόνες, ο καθένας μπορεί να φοράει ότι θέλει».
«Μπέμπα 70 ετών» χαρακτήρισε ο Δήμος Βερύκιος την Έλλη Στάη, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων.
«Είδα χθες στην τηλεόραση την Στάη, μπέμπα 70 ετών! Καινούργιο πρόσωπο», είπε.
Τα υπονοούμενα του Δήμου Βερύκιου για «αλλαγές» στο πρόσωπο της γνωστής δημοσιογράφου που την κάνουν να δείχνει νεότερη αναστάτωσαν την κοινή γνώμη, με τους χρήστες του διαδικτύου να κάνουν λόγο για ηλικιακό ρατσισμό, κάτι που οδήγησε τον ίδιο να ανασκευάσει άμεσα.
Σε διάστημα μιας εβδομάδας, τρεις γυναίκες από διαφορετικούς χώρους κρίθηκαν για το τι φορούν όχι για το τι λένε, για το πώς δείχνουν και όχι για το τι πρεσβεύουν.
Πότε άραγε η κοινωνία θα είναι έτοιμη να ξεπεράσει την εικόνα και να σταθεί στην ουσία;
