Ρένια Λουιζίδου: «Το ζήτημα σε μία σχέση είναι να πηγαίνεις παράλληλα με τον άλλον»

Η ηθοποιός μίλησε αρχικά για την παράσταση «sexy laundry» στο Θέατρο Κάππα, με τον Σπύρο Παπαδόπουλο.

«Το καλοκαίρι έκανα και διακοπές και γυρίσματα. Τώρα είναι το δύσκολο κομμάτι που αρχίσει η σεζόν. Θα κάνουμε λίγες ακόμα πρόβες για το “Sexy laundry”, παίζουμε την παράσταση 2 χρόνια. και αυτή αλλάζει μέσα στα 2 χρόνια. Συνεχίζουμε να βρίσκουμε πράγματα. αν δεν είδες  την παράσταση τον τελευταίο μήνα της 2^ης σεζόν, να την ξαναδείς, μετατοπίζεται σε κάποια σημεία. Είναι απίθανο να μην ταυτιστείς με διαλόγους του έργου. Το ζευγάρι της παράστασης, δεν είναι ζευγάρι με προβλήματα, δεν έχουν σημαντικά ζητήματα να τους χωρίζουν. Μόνο ότι περνάει ο χρόνιος και τους «φθείρει». Είμαι πολλά χρόνια με τον άντρα μου και η σχέση μετακινείται, δεν είναι ίδια που ήταν πριν 20 χρόνια. Εμείς δεν ήμασταν ίδιοι με τώρα, απλώς προσπαθείς να πηγαίνεις πριν την ίδια κατεύθυνση με τον άλλον. Το ζήτημα σε μία σχέση είναι να πηγαίνεις παράλληλα με τον άλλον», είπε αρχικά η Ρένια Λουιζίδου.

«Ο έρωτας έχει ένα κομμάτι εγωισμού που η αγάπη δεν το έχει. Είμαστε 30 χρόνια με τον σύζυγό μου, δε μπορείς να κυνηγάς τον άλλο 30 χρόνια να μην χαθεί. Αφήνεσαι στο επόμενο στάδιο, είναι μακελειό να κυνηγάς τον άλλο 30 χρόνια», συμπλήρωσε.

Για την παράσταση συνέχισε: «Το αστείο στην παράσταση είναι που βλέπεις τον κόσμο να «σκουντιέται». Επειδή ο γυναικείος ρόλος είναι στα κόκκινα και στο «διεκδικώ» είναι πολύ τρυφερά και στοργικά μαζί μου και ταυτιζόμαστε. Είναι πλήρης η γυναίκεια αλληλεγγύη. Το 70% του κοινού είναι γυναίκες, οι άνδρες δεν πάνε πολύ. Η νέα γενιά πάει περισσότερο. Οι άντρες απολαμβάνουν την παράσταση και «ταυτίζονται». Με τον Σπύρο Παπαδόπουλο είμαστε πια σαν «παιδικοί φίλοι», μας συνδέει κάτι άλλο. Κάποια άτομα είναι οι “παιδικοί φίλοι της δουλείας”».

Στην συνέχεια η αγαπημένη Ρένια Λουιζίδου, αναφέρθηκε στην σειρά “Η Μαρία που έγινε Κάλλας”, και που θα προβληθεί στην δημόσια τηλεόραση.

«Είναι περίεργο. Η Κάλλας έζησε 10 χρόνια στην Ελλάδα. Ήρθε στα 14-15 έτη της στην Ελλάδα όταν χώρισε η μητέρα με τον πατέρα της, στα 10 χρόνια, την περίοδο της Κατοχής. Και έκανε στο Ωδείο τα πρώτα της τραγουδιστικά βήματα. Γι’ αυτά τα χρόνια, που διαμορφώθηκε ένα «άσχημο», δειλό κοριτσάκι, σε μία ντίβα, δεν έχουμε μιλήσει ποτέ.  Ούτε για τους ανθρώπους που έπαιξαν ρόλο σε αυτό. Η μάνα της, που είχαν δύσκολη σχέση, λόγω της «καλλονής» αδερφής της, και η μάνα προμόταρε την άλλη κόρη και σύγκρινε τα παιδιά. Δημιούργησε στην Μαρία, τεράστιο κόμπλεξ και τραύμα. Το κουβαλούσε σε όλη της την ζωή. Ένας συνεχής αγώνας με τα κιλά της, την ανασφάλεια, κρεμιόταν από τους άντρες της ζωής της. Ήταν κάτι που την σημάδεψε και η μαμά της δεν έκανε τίποτα για να την «διευκολύνει», τόνισε.

Κλείνοντας, προσέθεσε η Ρένια Λουιζίδου: «Εγώ υποδύομαι την Ισπανίδα δασκάλα της – μία διάσημη σοπράνο και ελεύθερη προσωπικότητα και μεγάλη καριέρα, που για τον έρωτα – που δεν πήγε καλά τελικά – τα παράτησε όλα και ήρθε στην Ελλάδα.  Ήταν η δασκάλα της στο Ωδείο. Όταν η Μαρία απορρίφθηκε στο Ωδείο, στις πρώτες της εξετάσεις, η δασκάλα της Ελβίρα ντ’ Ιντάλγκο, ήταν αυτή που κατάλαβε ότι ήταν χρυσάφι, την πηρέ υπό την προστασία της και ανέλαβε η ίδια την ευθύνη της Μαρίας. Ήταν η μέντοράς της. Βρήκε την καλλιτεχνικής ταυτότητα και την βοήθησε να της «ξυπνήσει» η γυναίκα μέσα της»